Net binnen

  2. RUN-BOX-RUN en PR!
    blog

    RUN-BOX-RUN en PR!

    Zaterdag gingen we niet gewoon bootcampen. We hadden het evenement RUN-BOX-RUN. Dat hield in: van de Lopers Company zo’n twee kilometer joggen naar Fitland, een uur boksles en daarna weer terug joggen. Toen we bij de Lopers Company vertrokken, werd gelijk een redelijk tempo ingezet. Halverwege moest het tempo, niet alleen voor mij, wat teruggeschroefd worden. “Niet zo snel jongens”, riep Paola naar de kopgroep. Ze hielden even in en we vervolgden samen onze weg naar Fitland op het bedrijventerrein van Klein Frankrijk.
  3. Kleine overwinning
    blog

    Kleine overwin­ning

    “Jij wist je de Nightrun wel goed te herinneren”, merkte een groepsgenote maandagavond op toen ik voor de recreantentraining bij AV’56 verscheen. Ze doelde op mijn laatste blog. We hadden de Goese city trail met nog een aantal dames uit groepje vijf gelopen. Toen zij thuiskwamen en de vraag: ‘wat heb je allemaal gezien”, moesten beantwoorden wisten ze het zo snel niet te benoemen. Ik ook niet direct, moet ik bekennen. Veel te veel indrukken. Later op de avond kwam het allemaal terug. Terwijl we de warming-up deden, herbeleefden we de route die we vrijdagavond door Goes hadden gelopen. Er kwamen ook weer dingen naar boven die ik me eerder niet herinnerd had.
  4. Nightrun Goes 2017
    blog

    Nightrun Goes 2017

    De recreantentraining bij AV’56 draaide maandag om tempowisselingen. Nadat we een warming-up en loopscholing achter de rug hadden, was het twintig minuten lang harder en zachter. Elke dertig seconden wisselde het tempo. Verraderlijk. In het begin denk je oh fijn, beetje harder, beetje zachter: dat is makkelijk vol te houden. Maar daar ben ik van teruggekomen. Telkens schakelen is toch best zwaar. Nog een reden om daar extra rekening mee te houden bij de Zakloop in Nisse. (Die is al over minder dan een maand! =O) Een rustig tempo inzetten en volhouden moet echt het doel zijn. Nogmaals bevestigd.
  3. Duisternis
    blog

    Duisternis

    Ik had er maandag eigenlijk helemaal geen erg in dat het zou gaan regenen. Maar toen ik mijn hardloopkleren aan had en naar buiten keek, werd ik toch wat sip. Het regende weer flink. Ik zuchtte en startte de weerapps op mijn mobiel op. Om tien over acht zou het weer droog zijn. Ik ging dus maar niet met de fiets. Zou ik überhaupt wel gaan? Na nog wat langer twijfelen sloeg de klok acht uur. Ik besloot toch te gaan, maar wel die paar straten met de auto, erg als ik ben.
  3. Druk, maar niet met hardlopen
    blog

    Druk, maar niet met hardlopen

    De afgelopen tijd ben ik druk geweest, maar niet met hardlopen. Een beetje ironisch inderdaad, nadat ik vorige week een blog publiceerde over hardloopsmoesjes en pijntjes… Er kwam van alles tussendoor; een verhuizing, geplande dingen, maar ook ongeplande waardoor ik een aantal trainingsmomenten heb moeten missen. Jammer maar begrijpelijk, zullen we maar zeggen. Onder het motto van ‘rust is goed voor mijn spieren, pezen en gewrichten’, accepteer ik het maar gewoon. En ik zet mijn runs weer met een uitroepteken ervoor in de agenda.
  3. Vies weer

    Vies weer

    Nadat ik de week ervoor een beetje rust had genomen, was het nu weer tijd om vol aan de slag te gaan. Eigenlijk baalde ik in eerste instantie dat ik drie trainingen niet helemaal zo snel/intensief heb gelopen als normaal. Maar nu ik erover nadenk, is het misschien zo slecht nog niet. Eén van de drie trainingen helemaal overslaan en de andere twee wat rustiger aan doen is misschien wel eens goed voor de spieren, pezen en aanhechtingen. Kunnen ze lekker herstellen en rusten.