Guido van der Heijden | pzc.nl

column guido van der heijden

Een beer met lachrimpeltjes

19 juli ,,Heb je column gelezen. Je bent geen middenmotertje”, dat was het laatste lieve appje dat ik nog van hem kreeg. En dat ik de collegebesluiten goed moest volgen. Daarna stilte, voor altijd. Harmen, de collega met wie ik samen de gemeente Terneuzen deed, appt, belt of schrijft niet meer.
PREMIUM

Lost at sea in vruchtwater

11 juli ,,Ik ga me met zoveel mogelijk Nederlanders loskoppelen van de contracten met de Nederlandse staat bv, ofwel corporatie. Tot ons zevende jaar worden wij beschouwd als lost at sea. Omdat we uit vruchtwater komen, vallen we onder maritime law...”
PREMIUM

COLUMN GUIDO VAN DER HEIJDEN

Saluut, en een dikke knuffel van de kusnon

27 september In werkelijkheid ben ik een aimabel mens, een liefhebbende pappa en als ik ons moeder mag geloven - en dat doe ik, altijd - een goei jong. Er was een tijd dat iedereen me wilde kussen. Nonnen zelfs.
PREMIUM

Column Guido van der Heijden

Ook ik was crimineel, ooit

20 september Ik was een jaar of zeventien en, zoals het hoort bij jongens van zeventien, te dom om te poepen. Mijn vrienden waren al niet veel beter. We zaten na school te roken. Patrick wist wat leuks. Een mooi oud hotel, zou toch gesloopt worden, moesten we echt eens gaan kijken.
PREMIUM

COLUMN GUIDO VAN DER HEIJDEN

De hand van mijn vader in een Hofnar Sigaren-blik

6 september Samen zaten we in de zon. Hij op de workmate assisterend als een soort presse papier bij het zagen van planken. Zijn lange benen schommelend. We timmerden een ladder. ,,Heb je dat allemaal van opa geleerd?”