Een vrouw ontvangt het coronavaccin van een huisarts. © ANP

Alle lof voor de huisarts: ‘Ze heeft me van een zekere dood gered’

LezersreactiesIn zijn column van afgelopen donderdag vroeg Frank Poorthuis naar jullie huisartsen. Is het er een uit duizenden? Eentje die de hele familie op de been houdt, je van paniek weghoudt. Of is het juist een kreng? De reacties stroomden binnen.

Frank Poorthuis 17-04-21, 21:00 Laatste update: 17-04-21, 21:19

In quarantaine, dag 399
Als u iets hebt tegen huisartsen (of ziekteverhalen), kunt u deze stukjes beter overslaan. Ik vroeg u ervaringen met deze vaak ongeziene zwoegers en poortwachters van onze gezondheidszorg. Ik kreeg ze. Standbeelden wilt u oprichten, een paar keer kwam het woord ‘held’ voorbij. Niet ten onrechte, denk ik. Wie zich opricht, wie om ons geeft wanneer wij of een van onze dierbaren ziek zijn, die verdient geprezen te worden. De verhalen die u schreef gaan logischerwijs vaak over ziekte en dood. Dat is nu eenmaal wanneer we onze huisarts het meest nodig hebben. Maar er spreekt emotie en diepgevoelde dankbaarheid uit. Ik laat u meelezen.
Reageren: frankpoorthuis@dpgmedia.nl

Gisterenmorgen kwam ik, coronakapje op, bij mijn huisarts voor noodzakelijk advies. Wachtte geduldig op mijn beurt. Ben gewend dat het bij haar altijd wat uitloopt. Zag haar aankomen. Ze hield op afstand de deur voor mij open. En meteen zag ik het: wat zag ze er moe uit! Eenmaal binnen vroeg ik het haar. Ze uitte zich meteen. Na gewone dagdienst nog een lange nachtdienst van hot naar her. Ik heb geluisterd en haar lekker laten zuchten. Maar de lieverd had daarna alle aandacht voor mij, die nodig was na een groot ziekenhuisonderzoek. Toen ik weer in de wachtruimte terugkwam, zaten er nog heel wat mensen te wachten. Het zou weer een lange dag worden. Wat een topper. -Cokkie Tesselaar