Verloskundige: ‘Dikke vrouwen zijn net zo capabel om hun kind te dragen en te baren’

,,De mate van iemands gezondheid is niet alleen af te lezen aan het BMI; dat meet alleen de verhouding  tussen lengte en gewicht. Dat is te beperkt. Je kunt niet zeggen: ‘Bmi van 27? Ongezond.’ Hoe iemand zich psychisch voelt bepaalt ook haar gezondheid, of ze genoeg slaapt, hoeveel ze beweegt, wat ze eet, de mate van stress, haar sociaaleconomische status; kortom, we willen een completer beeld van iemands gezondheid. Iemand die dun en zwanger is wordt niet meteen als hoog risico bestempeld en krijgt een andere behandeling, terwijl ze elke dag een pizza naar binnen zou kunnen schuiven. Dit zijn hardnekkig gewortelde ideeën: dik is slecht, dun is superieur.”

,,Een dikke, zwangere vrouw die voor het eerst de spreekkamer binnenloopt, krijgt meteen te maken met de aanname dat ze niet gezond is. Ze moet op de weegschaal, wat voor veel dikke vrouwen een trigger is, wordt aangemoedigd zo min mogelijk aan te komen, ze krijgt extra’s groeiecho’s en als ze gaat baren wordt ze anders behandeld en wordt aangenomen dat ze minder capabel is. Vrouwen met overgewicht die een fertiliteitstraject ingaan moeten eerst afvallen voordat ze überhaupt mogen beginnen, terwijl hun kinderwens net zo urgent is, en de klok net zo hard tikt. We hebben in ons hoofd: dik is ongezond. Daarin is heel weinig nuance.”

,,Overgewicht en obesitas worden gelinkt aan een hogere kans op zwangerschapsdiabetes, en het is lastiger om de groei van de baby te bepalen. Daarom worden de suikertest en de groeiecho’s geadviseerd. De bevalling eindigt vaker in een keizersnede. Toch kun je niet sec stellen dat dit komt door hun overgewicht. Er wordt vaker een keizersnede uitgevoerd bij vrouwen met een te hoog bmi, dat klopt. Maar we weten ook uit onderzoek dat dikke vrouwen minder tijd krijgen om te baren en er dus sneller over wordt gegaan tot een keizersnede uit angst voor een complicatie.”

,,Dikke vrouwen krijgen vaak al vroeg een ruggenprik. Iemand vertelde me onlangs dat ze de prik al bij voorbaat kreeg aangeboden, onder het mom ‘dan zit-ie vast als we naar de OK moeten.’ De prik is lastiger om te zetten als iemand zwaar is. Hebben vrouwen met een hoog bmi dan vaker een ruggenprik nodig, of gaat het om de angst van de zorgverlener?”

,,Als ze gaat baren wordt er vanuit gegaan dat haar lichaam dat niet goed kan doordat ze dik is: een niet-wetenschappelijke aanname over de werking van oestrogeen. Ze mag vaak niet in bad bevallen omdat dat logistiek ingewikkeld is, en ook andere bevalhoudingen wordt een vrouw met overgewicht vaak ontzegd. Op de rug is nu eenmaal het makkelijkst voor de verloskundige of gynaecoloog, maar niet voor de moeder. Dikke vrouwen wordt vaak het gevoel gegeven dat ze incapabel zijn om te baren. En dat is niet zo.”

,,Juist niet. Bespreek iemands gezondheid, zoals je dat bij elke zwangere vrouw doet. Ik denk dat we erover moeten praten, in plaats van meteen de dikke vrouw weg te zetten als ongezonde ‘hoog risico’ patiënt en te snel over te gaan tot dit soort interventies. Als je zwanger bent, doet je lichaam iets bijzonders. Leg dan niet steeds de nadruk op wat er niet goed is aan dat lichaam. Als een vrouw haar hele zwangerschap bezig is met niet teveel aankomen, steeds tijdens de controle op die weegschaal moet en beschuldigingen hoort over haar gewicht, dan helpt dat niet bij een gezonde zwangerschap. Stress en angst hebben een schadelijk effect op de zwangerschap. Zie de zwangere als zwangere, niet als in de eerste plaats dik.”

,,Dik zijn gaat niet over veel chips eten en lui zijn. Daar komt veel meer bij kijken. Is iemand zwanger, laat haar trots en blij zijn. Om in deze fase van je leven alweer de klos te zijn en te maken krijgen met discriminatie, vooroordelen en aannames is zo jammer. Laat haar met rust als ze een taartje eet. En voor dikke vrouwen: wees blij met die zwangere buik, of-ie nu een B of D-vorm heeft.”