‘In discussie of abortus goed of fout is vergeten we dat dit gaat om echte mensen met heftige gevoelens’

Deze week werd in Nederland de abortuswetgeving aangepast: vrouwen hoeven niet langer verplicht vijf dagen na te denken voordat ze een abortus kunnen laten uitvoeren. Wat heeft een verloskundige eigenlijk met dit thema te maken, het beroep dat juist baby’s en embryo’s beschermt?

,,Het behoort niet tot ons dagelijkse werk, maar er kunnen vrouwen tegenover ons zitten die twijfelen of ze de zwangerschap willen houden. Abortus is een woord dat is beladen met schuld en veroordeling.  Ik hoop dat wij als verloskundigen juist ruimte geven om het te bespreken, wat de reden ook is. Soms heeft een baby een afwijking en moet een zwangerschapsafbreking besproken worden - ook dat is abortus.”

Wat valt er dan te bespreken met je verloskundige, als je van de zwangerschap af wilt?

,,Als een vrouw haar zwangerschap wil laten afbreken en hulp wil bij die keuze, geven wij die. Voorlichting rondom prenatale screening is in Nederland erg uitgebreid, en bij een slechte screeningsuitslag  worden alle scenario’s besproken. De zwangere krijgt bijvoorbeeld specialisten te spreken die uitleggen hoe ze te werk gaan na de geboorte, als het kindje een afwijking heeft. We zijn niet sturend. Soms vragen we door, vertellen we wat meer over financiële middelen die er mogelijk zijn, of over adoptie. Het lijkt mij mooi als we ook bij de nazorg betrokken zijn, dus nadat een vrouw bij de abortuskliniek is geweest. Of een andere zorgverlener.”

Waarom?

,,Voor het verdriet rondom een abortus is echt heel weinig aandacht. Er zijn vrouwen die het als een heel groot verlies zien, maar die op dat moment in hun leven geen andere keuze voor zich zagen. En er kan ook opluchting zijn. Als we goede zorg willen leveren, hebben we daar oog voor. Er komt langzaam meer aandacht voor; vrouwen kunnen bijvoorbeeld hun embryo meenemen om het thuis te begraven. In de discussie of dit goed of fout is, en niets daar tussenin, vergeten we vaak dat dit gaat om echte mensen met heftige gevoelens van rouw, opluchting, schuld, schaamte of spijt. Er voor die vrouwen zijn, dat is goede zorg, dat is pro-life en omzien naar elkaar.”

Hoe zitten vrouwen in je spreekkamer na die abortus, bij een volgende zwangerschap?

,,Dat wordt niet altijd verteld. Voor de medische kant van de zwangerschap maakt het niet uit. Soms weet de partner het ook niet. Als vrouwen later gewenst zwanger zijn, kunnen die emoties over de eerste zwangerschap naar boven komen. Gedachtes als: waarom mag dit kind er wel zijn, en het andere niet? Of de pijn van de  procedure wordt weer gevoeld, soms voor het eerst. Er is in dit proces weinig ruimte voor emoties. Mensen veroordelen over het algemeen graag. Maar hier is nooit een goede keuze; beide consequenties kunnen heel heftig zijn. Vrouwen kiezen op dat moment in hun leven voor de minst heftige consequentie in hun situatie en ik hoop dat wij als verloskundigen het recht op lichamelijke integriteit respecteren.”