“Gentenaars die willen helpen? We hebben medicijnen, voedsel en warme kledij nodig”: priester Ivan Danchevskyi (33) vertrekt naar Oekraïne

Net zoals zovele Europeanen tonen ook Gentenaars zich bezorgd over wat er in Oekraïne gebeurt. Ze willen helpen, maar weten niet hoe. In de kerk in de Sleepstraat zetten de Gentse Oekraïeners nu een eerste hulpactie op poten. “We zamelen hier materiaal in, dat richting Oekraïne wordt gebracht", vertelt Aurelio Léchère Perricat. “We hebben vooral medicijnen nodig, maar ook warme kledij, ook voor kinderen, en eten dat niet kan bederven. Blikvoeding, pasta, noem maar op. Daarnaast zamelen we ook geld in. Er is onder meer al een generator gekocht die naar Oekraïne gebracht zal worden, en er wordt ook medische materiaal in grote hoeveelheden aangekocht. Dat kost natuurlijk allemaal geld. Vanavond nog vertrekt een eerste lading richting Oekraïne, woensdag al een tweede.”

Vanavond is het de priester van de Gents-Oekraïense gemeenschap zelf die in de auto stapt. “Ik moet dit gewoon doen, bang ben ik niet”, zegt Ivan Danchevskyi (33). “Ik ga overigens niet naar Oekraïne zelf, maar trek naar Slovakije, op de grens met Oekraïne. Daar is een neutraal gebied, waar ik alles zal overdragen aan een andere priester die wel in Oekraïne is. Hij zal ervoor zorgen dat het materiaal terechtkomt waar het het meest nodig is. Ik zou zelf naar Oekraïne gaan, maar krijg geen toestemming. Mijn taak is van hieruit zo veel mogelijk hulp te bieden, en onze mensen hier te steunen.”

Dat blijkt nodig, want de meesten hier hebben familie in het oorlogsgebied. Zo kwam ook Anna, al sinds 2006 in ons land, langs in de kerk. “Ik ben niet gelovig, maar toen ik zag dat hier een hulpactie werd opgezet, ben ik meteen materiaal komen brengen”, zegt ze. “Mijn moeder en zus wonen in Oekraïne, op zo'n 100 kilometer ten westen van Kiev. De voorbije nacht zijn ze 5 keer naar een schuilkelder moeten vluchten. Het land verlaten, dat doen ze voorlopig niet. Het is ook gewoon onmogelijk, er staat 40 kilometer stilstaand verkeer aan de grens.” Of ze deze oorlog verwacht had? “Eigenlijk wel, al hoopten we allemaal dat het niet zou gebeuren", zucht ze. Via haar vrienden ter plaatse wordt ze op de hoogte gehouden van de toestand in haar land van herkomst. “Uit de beelden die ik krijg, blijkt dat heel veel heel jonge mannen naar het front gestuurd zijn, ook vanuit Tsjetsjenië. Hen werd voorgelogen dat ze naar Wit-Rusland moesten voor een opleiding, maar van daaruit zijn ze gewoon naar de oorlog gestuurd. Het is verschrikkelijk wat daar allemaal gebeurt.”

Ook andere mensen zijn volop in de weer in de kerk. Er zijn al pampers geleverd, maandverband, steriele handschoenen en dekens. Maar er is uiteraard veel meer nodig. Ook zuster Ria Vanluchene komt aanwaaien met materiaal. “Ik woon in de straat en hoor bij de parochie", zegt ze. “Ik help waar ik kan.” Vanavond vertrekt priester Ivan dus, samen met een vriend in een tweede auto. “Mochten er Gentenaars zijn met grote auto’s of bestelwagens, al is het maar om materiaal op te halen, ze zijn meer dan welkom. Mensen die naar de grens willen rijden uiteraard ook. Maar vooral mensen die materiaal of eten willen schenken, hebben we nodig. Iedereen is welkom in de kerk in de Sleepstraat, of in de pastorie er vlak naast.”

Wie de Oekraïeners financieel wil steunen, kan dat via het rekeningnummer van de Oekraiense katholieke parochie in Gent vzw,  op BE61 3632 0421 1817. 

LEES OOK:

Wondzorgverpleegkundige Ihor Vitenko vertrekt naar het front in zijn thuisland: “Het is verschrikkelijk wat er nu in Oekraïne gebeurt”

Zo beleven Oekraïense Gentenaars de oorlog in hun vaderland: “Moeten we ons aansluiten bij het vrijwillige leger?”