De Kijk van Kurt: “Alles wat mooi en leuk is, moet eraan geloven”

Tot voor kort werd er telkens nog een reden gegeven als er iets werd verboden of afgeschaft in onze stad. Dat er over het hele grondgebied sneller parkeerplaatsen verdwenen dan er bij Volvo auto’s van de band rolden, had te maken met plaats voor fietsen. Dat auto’s uit straten werden geweerd, met het milieu. Dat oude auto’s enkel tegen betaling nog de stad in mogen, was dan weer goed voor de stadskas. Voor alles was er een uitleg. Dat tijdperk zijn we nu voorbij, vanaf zowat een week geleden schrapt het stadsbestuur zonder duidelijk motief waar het zin in heeft. Alles wat tot enige levensvreugde kan leiden, moet eraan geloven. Als Romeinse keizers bij een gladiatorenstrijd lopen onze schepenen door de stad en wijzen de duimen willekeurig naar beneden. Zo waren de banken op het terras van de Minardschouwburg hen een doorn in het oog. Die banken stonden niet in de weg, er was genoeg plaats over voor voetgangers, buggy’s en rolstoelen, en de brandweer verklaarde dat zij er bij een eventuele interventie geen hinder van zouden ondervinden. Toch ging de duim van onze schepen van mobiliteit naar beneden. Weg ermee! Op de Kouter werd ter ere van de Floraliën een kunstwerk van Arne Quinze neergezet. Quinze, een geboren en getogen Gentenaar, wilde het na afloop van het bloemenfeest aan de stad schenken. Voor een werk van Quinze worden wereldwijd honderdduizenden en soms miljoenen euro’s neergeteld. In zijn eigen stad moet het werk weg. Het beeld staat op dat ene hoekje van de Kouter waar nooit een bloemenkraam staat en waar niemand ooit komt. Het staat niets of niemand in de weg, evenmin als de banken voor de Minard. En toch wees de groene duim van diezelfde schepen naar beneden. Opzouten met die Quinze! Hecht u dus niet aan mooie en leuke dingen, de Gentse Caligula heeft het erop gemunt.