1. Het beeld van de peuter in de ingestorte ‘Duitse kuil’ ligt voor altijd opgeslagen in mijn geheugenbank
    PREMIUM
    column oscar garschagen

    Het beeld van de peuter in de ingestorte ‘Duitse kuil’ ligt voor altijd opgeslagen in mijn geheugen­bank

    Pas zag ik weer zo’n diepe kuil op het volle Domburgse strand. Vast een ‘Duitse kuil’ dacht ik, immers: ‘Duitsers in het land, kuilen op het strand’. Geen idee of dat ook klopt. En meteen flitste de herinnering aan die ene ‘Duitse kuil’ op mijn netvlies, die kuil die mijn coolste, Baywatch-vakantiebaantje -strandwacht- veranderde in een urenlange nachtmerrie.
  2. Met Het Pauperparadijs in mijn bagage naar het Drentse Veenhuizen
    PREMIUM
    column Willem van Dam

    Met Het Pauperpara­dijs in mijn bagage naar het Drentse Veenhuizen

    Het bericht dreigde deze week even kopje onder te gaan in de stortvloed aan nieuws over het virus dat ons het leven al ruim een jaar zuur maakt, de Limburgers die tot hun knieën door het water waadden en de verrichtingen (waar blijven de beloofde 48 medailles?) van onze Olympiërs. Gelukkig wijdde deze courant er dinsdag alsnog een royale tweekolommer aan: de Kolonïen van Weldadigheid hebben een plaats gekregen op Unesco Werelderfgoedlijst.
  3. De Zeeuwse jeugd aan de woorden
    PREMIUM
    column Jan Vantoortelboom

    De Zeeuwse jeugd aan de woorden

    U weet: een groot deel van mijn tijd gaat naar schrijven, mensen helpen van de grond te komen bij het schrijven en verder begeleiden, manuscripten lezen en beoordelen van gevorderde schrijvers en bij een ontdekking van onwaarschijnlijk talent treed ik ook op als scout voor de topuitgeverijen. Maar ik wil het in mijn ongebreidelde ambitie nog veel breder trekken, ik wil de jongeren bereiken: de worstelende dagboekschrijfpubers, de onverzadigbare en bij zwak nachtlicht lezende lettervreters met uitgestelde en onzekere schrijfplannen, de pathologische en soms introverte fantasten die met hun oeverloze humor de wereld en de mensen om zich heen draaglijk maken en houden. Zelfs hier in Zeeland moet er toch een kweekvijver te vinden zijn voor toekomstig talent? In tegenstelling tot Amsterdam, Rotterdam, Antwerpen, Groningen enzovoorts hebben we hier in Zeeland geen schrijversvakschool.

Net binnen

  1. Waar zit je? In de gevaccineerdencoupé?
    PREMIUM

    Waar zit je? In de gevacci­neer­den­coupé?

    Mijn ouwe gitaarheld Eric Clapton weigert straks in Engeland op te treden als er in zalen alleen nog maar publiek mag komen dat gevaccineerd is. Dit maakte hij bekend nadat de Britse overheid liet weten dat in Groot-Brittannië vaccinpassen nodig zullen zijn om nachtclubs en concertzalen binnen te komen. Hoewel hijzelf wel gevaccineerd is, vindt hij het discriminatie. De Amerikaanse acteur Sean Penn denkt er dan weer het tegenovergestelde over. Hij keert niet terug naar de opnames van de serie Gaslit zolang niet alle medewerkers van de show gevaccineerd zijn.
  2. Peter was de hoofdprijs
    PREMIUM
    column oscar garschagen

    Peter was de hoofdprijs

    Eens hoopt de grote liefde van Peter R. de Vries te horen waarom haar minnaar niet werd beveiligd. In een hartverscheurende liefdesverklaring in De Volkskrant noemt zij het ‘onbegrijpelijk’ dat zijn dagelijkse gang naar RTL Boulevard niet werd bewaakt. Ze -haar naam is geheim- zegt: ,,Want je weet als ze Peter neerschieten is de impact groter. Dan zegt iemand pas echt: weet met wie je te maken hebt. Dan zaai je de meeste angst. Peter was de hoofdprijs.’’ Het loon van die angst zaaien laat zich raden. Na de advocatuur is ook de journalistiek zwaar geïntimideerd.
  2. Onderstroom, het festival met het mooiste decor van het land: Vlissingen
    PREMIUM
    Column Wendy Wagenmakers

    Onder­stroom, het festival met het mooiste decor van het land: Vlissingen

    Een beetje onhandig schuifelden de vrouwen met hun tassen en paraplu’s tussen de stoeltjes door. In het midden wilden ze zitten, recht voor het podium. Maar precies daar hingen oranje hesjes. ,,Moet je daar nu...”, stamelde de een. Nee, zei de ander. ,,Juist niet. Hier moeten we zitten.” Ze plofte neer, op een stoel zonder hesje. Toen ze na wat gerommel in haar tas merkte dat haar gezelschap nog steeds stond te hannesen, tikte ze met haar hand op het stoeltje naast haar. ,,Hier. Gewoon naast mij. Het mag weer.”
  4. Te vangen met een paardenbloem en een spreuk
    PREMIUM
    ZEELAND GEBOEKT

    Te vangen met een paarden­bloem en een spreuk

    Zoals zalmen terugzwemmen naar de plaats waar ze zijn verwekt, zo rijdt Marco Kunst terug naar de streek van zijn jeugd. We volgen hem op zijn route, ‘zoekend naar de juiste afslag op de ring bij Rotterdam, de lege eilandwegen op’. Ik sla een stuk over, tot slot is er Walcheren: ‘de gele, zandverstuivende duinen als een beschermende haag rond mijn eiland, bevriende kerktorens die me begroetten.’ Terug naar een ‘toevallig provinciestadje aan het einde van de wereld, plek waar de rails ophielden en je alleen nog per schip verder kon reizen’.

Weekend

Alle artikelen
  1. Ik snap goed dat boeren deze week BBB-politica Caroline van der Plas toejuichten als ‘vrouw met ballen’
    PREMIUM
    column oscar garschagen

    Ik snap goed dat boeren deze week BBB-politica Caroline van der Plas toejuich­ten als ‘vrouw met ballen’

    Melken en paarden mennen leerde ik op Hof Nagelenburg bij Zanddijk, maaidorsen en ploegen op een loonbedrijf in Vrouwenpolder, net als autorijden in aftandse Mercedes-Benzen. Alleen ‘fuulte kappen’ haatte ik, maar dat moest als tegenprestatie voor het lenen van paarden om te ringsteken. U begrijpt, mijn sympathie ligt vanouds bij de boeren, altijd en waar ook ter wereld. Ik snap goed dat boeren deze week BBB-politica Caroline van der Plas toejuichten als ‘moordwijf en vrouw met ballen’.
  2. De zogenaamde lichtwerkers, met hun intergalactische zilverwater
    PREMIUM
    column wendy wagenmakers

    De zogenaamde lichtwer­kers, met hun intergalac­ti­sche zilverwa­ter

    Eerst probeerde ik het met een vork. Toen dat niet werkte, pakte ik een sleutel. Maar ook die donderde direct van mijn bovenarm. Jammer. Het had me wel handig geleken, aangezien ik nogal eens moet zoeken naar mijn sleutels. En hoewel ik me had verheugd op een sterk signaal in mijn stralingsvrije achtertuin, viel ook die 5G behoorlijk tegen. Ook zijn mijn borsten niet twee cupmaten gegroeid en voor zover ik weet is ook niemand in mijn omgeving spontaan onvruchtbaar geraakt. Kortom: slap shotje, dat Pfizer.
  3. Voor wie denkt dat we tot 2050 niks hoeven doen: kijk en huiver
    PREMIUM
    column marleen blommaert

    Voor wie denkt dat we tot 2050 niks hoeven doen: kijk en huiver

    De temperaturen die in Canada en in het noordwesten van de Verenigde Staten vorige week opgetekend werden, waren ongekend hoog. Bijna vijftig graden Celsius. Ik bedacht wat ik zou doen als het hier richting vijftig graden gaat. Er zit nog een deel van het huis in de dijk en daar zou ik het volgende doen met deze temperatuur: he-le-maal niks. Nou vooruit, water drinken. Voor wie nog overtuigd moet worden dat er wat aan de hand is en dat het weer steeds extremer wordt of voor wie denkt dat we tot 2050 niks hoeven doen: kijk en huiver. In zo’n situatie is het natuurlijk wachten op bosbranden en die kwamen ook.

Webwinkel

  1. Michel Wuyts met pensioen? Dat kan toch niet!
    PREMIUM
    Column Maikel Harte

    Michel Wuyts met pensioen? Dat kan toch niet!

    De koers kijk je ‘op de Belg’. Althans dat vind ik en volgens mij vele Zeeuwen met mij. Het commentaar van José de Cauwer en Michel Wuyts is fantastisch, daar kan niets tegenop. Ook nu weer tijdens deze tour. De schrik is mij echter om het hart geslagen. Het is blijkbaar de laatste Tour de France van Michel Wuyts. Na het komende veldritseizoen neemt hij in het voorjaar van 2022 afscheid. Hij is dan namelijk 65 en gaat met pensioen.
  4. Zullen we een plasje doen, meneer Toortelboom?
    PREMIUM
    column Jan Vantoortelboom

    Zullen we een plasje doen, meneer Toortel­boom?

    Ik was weer eens op bezoek bij ZorgSaam Terneuzen. Van tijd tot tijd gebeurt dat bij een mens. Ik had nogal wat koffie op, want ik hou wel van een stevige pot koffie in de ochtend. En ook nog wat superfoodgroenkruidenpoederspul opgelost in water dat me wonderbaarlijk helpt tegen maagzuur. Dus best wel wat gedronken. Nu heb ik al mijn hele leven lang een kleine blaas. Tenminste, dat zei mijn moeder altijd: Jantje drinkt water, Jantje moet plassen. Dus door de draaideur van ZorgSaam regelrecht naar de plee. Na de waterwerken naar de dokter waar ik een afspraak mee had. Dat ging niet zo vlot, want de dames hadden moeite met de papierhandel.
  5. Ik stond versteld van de vragen die ik kreeg over mijn kanaal
    PREMIUM
    Column Maikel Harte

    Ik stond versteld van de vragen die ik kreeg over mijn kanaal

    Donderdag las ik in deze krant dat het Kapitein Rooiboskanaal per 1 oktober dichtgaat. Daarmee komt een einde aan een van de hoogtepunten uit m’n creatieve leven, want het is natuurlijk leuk als er een kanaal naar een van je liedjes wordt vernoemd. Het was bedoeld om de scheepvaart tijdens de bouw van de nieuwe zeesluis minder belemmeringen te laten ondervinden en een prijsvraag leidde tot deze naam. Ik wist dat het sowieso maar tijdelijk zou zijn, zo’n schok dat het verdwijnt is het dus ook weer niet. Ik ben benieuwd hoe de mensen nu weer gaan reageren.

Meest gelezen

Meest gedeeld