Door Sjoerd Mossou

Zo spectaculair en meeslepend als zondag tegen Oekraïne was het niet, maar het Nederlands elftal voldeed in de Johan Cruijff Arena volwassen aan zijn belangrijkste opdracht. Zonder met krachten te smijten won het van een kleurloos Oostenrijk (2-0) de zo waardevolle groepswinst razendsnel veilig stellend.

Wederom was er een hoofdrol voor de nieuwe publiekslieveling: Denzel Dumfries. Eerst door een strafschop af te dingen, daarna door zelf de comfortabele 2-0 te maken, uit een counter op aangeven van invaller en PSV-teamgenoot Donyell Malen. Een vrolijk feestje van knuffelende en lachende Oranje-spelers voltrok zich bij de achterlijn. Bondscoach Frank de Boer brulde het uit.

De gestaag aanzwellende Oranje-koorts gaat sowieso tot eind juni duren. Maandag speelt het Nederlands elftal nog tegen Noord-Macedonië, maar de aandacht richt zich nu alvast op de achtste finale op zondag 27 juni (18.00 uur) in Boedapest. Over de tegenstander valt nog weinig zinnigs te zeggen, maar topfavoriet Italië komt het voorlopig sowieso niet tegen. Bovendien: pas in een eventuele halve finale kan Nederland een groepswinnaar tegenkomen.

Hoe dan ook heeft Oranje alvast een extra voorbereidingsperiode afgedwongen richting het echte werk. Het duel met Noord-Macedonië is straks een luxe oefenwedstrijd, waarbij bondscoach Frank de Boer op zijn gemak naar een balans kan zoeken tussen spelritme en spelers sparen.

Het duel met Oostenrijk liet bovendien zien dat Oranje weer een stap verder is in zijn ontwikkeling. Waar het tegen Oekraïne soms verviel in kamikaze, enorme ruimtes weggevend aan de tegenstander, was de organisatie nu veel beter op orde. Oostenrijk was in de slotfase nog dreigend, maar niet veel meer dan dat.

Dat de openingsgoal met wat mazzel tot stand kwam, hielp daarbij een handje. Na tien minuten was Oranje nog amper in de buurt van het Oostenrijkse doel geweest, toen Dumfries voor het eerst krachtig trachtte door te stomen over rechts. Die poging leek roemloos te stranden, maar helemaal in de hoek van het strafschopgebied stapte David Alaba op zijn voet, precies op de lijn.

De Israëlische scheidsrechter Orel Grinfeld liet in eerste instantie doorspelen, maar de VAR greep in: typisch een penalty uit het tijdperk der moderne hulpmiddelen. Memphis Depay verzilverde de meevaller overtuigend, laag en zuiver in de hoek: 1-0.

Het was zo’n goal die de weg plaveide richting een ideaal scenario voor Nederland. Oostenrijk liet zich zien als een tegenstander die weliswaar vroeg probeerde te drukken, het kleurloze stelletje hardlopers miste iedere vorm van creativiteit en finesse.

Zonder indruk te maken hield Oranje de wedstrijd kalmpjes en geconcentreerd onder controle. Het centrale trio achterin heerste en overheerste, Frenkie de Jong was geregeld een genot om naar te kijken, terwijl ook Marten de Roon zijn waarde bewees als dichtloper van ruimtes.

De ongelukkig spelende Memphis had kort voor rust zijn tweede goal moeten maken, maar bovenal overheerste het gevoel van een zorgeloze rit richting de groepswinst. Na een uur misten Stefan de Vrij en Matthijs de Ligt ieder een grote kans, maar een handvol minuten later was het alsnog raak.

Invaller Donyell Malen werd op snelheid weggestuurd door Memphis. De PSV-aanvaller behield feilloos het overzicht en bediende de meegesprinte Dumfries: 2-0. Een heerlijke brul van kabaal galmde weer door de Arena.

Straks in de achtste finale zal dat stadiongeluid alleen nog maar aanzwellen. De wedstrijd zal ongetwijfeld een klassiek Nederlandse volksverhuizing gaan losmaken: in de Puskás Aréna kunnen 67.000 toeschouwers terecht. Bij Hongarije - Portugal zaten er al 55.000 mensen in het stadion. De KLM doet er verstandig aan de capaciteit nog vlug wat op te schroeven.