Waarom een voucherfonds?
Het zal niemand verbazen: de reiswereld verkeert in zwaar weer. Sinds vorig jaar maart zit de wereld nagenoeg op slot en kijken reisondernemingen werkloos toe. Vorig jaar maart, toen het coronavirus uitbrak, waren de vouchers hun redding. Wettelijk horen zij het geld van geannuleerde reizen meteen uit te keren, maar omdat dit tot een enorme faillissementsgolf zou leiden, kwam dit alternatief op tafel.

Reisbedrijven grepen het met beide handen aan. Alleen al door pakketreisaanbieders is voor 600 miljoen euro aan vouchers verstrekt. De verwachting was dat consumenten de bon zouden inwisselen, maar corona houdt de wereld langer dan gedacht in zijn greep. En dus zijn veel vouchers (met een gemiddelde waarde van 800 euro) in de la blijven liggen.

Inmiddels zijn we een jaar verder en hangen de vouchers als een zwaard van Damocles boven het hoofd van de reisbedrijven. De afspraak is dat zij consumenten een jaar na de uitgiftedatum - en het gros verloopt in april en mei - moeten uitbetalen. Het probleem is alleen dat de bedrijven geen nieuwe inkomsten hebben. Om die reden heeft de Staat ze een nieuwe reddingsboei toegeworpen: het voucherfonds.