Columnist Marleen Blommaert: ‘Ik wil mensen zachtjes aan de week laten beginnen’
Marleen Blommaert (57) woont in buurtschap Luntershoek in Hulst en werkt bij Rijkswaterstaat. Sinds 2004 schrijft ze columns voor de PZC.
Delen per e-mail
Heb je altijd graag geschreven?
,,Jazeker. Waar alle kinderen een hekel hadden aan opstellen schrijven, vond ik dat geweldig om te doen. Ik heb uiteindelijk taal- en literatuurwetenschappen gestudeerd.”
Hoe ben je begonnen met het schrijven van columns?
,,Ik ben verhuisd van Den Haag naar Hulst, waar ik geboren ben. De omgeving inspireerde me tot schrijven. Ik schreef kleine stukjes die ik wel leuk vond en bood die aan aan de PZC. Mijn eerste column droeg ik op aan mijn moeder, die net overleden was.”
Hoe zou je je columns omschrijven?
,,’Beeldend’, zei iemand laatst. Ik wil mensen zachtjes aan de week laten beginnen, schrijf over alledaagse dingen. Meestal vertrek ik vanuit een beeld of situatie en probeer dat te beschrijven op een aangename en heldere manier.”
Heb je wat op de plank liggen?
,,Nee, want er zijn altijd dingen waar je over kan schrijven, zeker als je het niet in het grootse zoekt. Bovendien kan ik niet ver voor de deadline werken. Dat heb ik een keer geprobeerd, maar dat lukte niet. Een paar uur van tevoren beginnen, werkt het beste voor mij. Ik heb druk nodig.”
Krijg je reacties?
,,Ja, maar meer van de mensen die ik tegenkom. Ik kan ontroerd raken van positieve reacties.”
En negatieve?
,,Ik had een keer een lollig verhaal over steunkousen geschreven, maar het was duidelijk niet de bedoeling dat ik daar de draak mee stak. Ook zeur ik vaak over de winter- en zomertijd en dat schiet ook weleens in het verkeerde keelgat. Maar ik ga niet met mensen in discussie. Als zij behoefte hebben om hun mening te uiten, dan is dat prima.”
Heb je ooit een column geschreven die je liever niet had gepubliceerd?
,,Oh, praat me er niet over. Jazeker, mijn grootste blunder en meest schaamtevolle zaak ooit... Ik schreef dat de fotozaak in Axel gesloten was, maar dat was helemaal niet het geval. Ik ben naar de winkel geweest om mijn verontschuldigingen aan te bieden en die mensen waren natuurlijk niet blij. Ik schaamde me dood. Zo’n fout heb ik niet meer gemaakt en hoop ik ook niet meer te maken.”
Wie zijn je favoriete schrijvers?
,,Ik vond de verhalen van Belcampo altijd prachtig, en ook Remco Campert schrijft heel mooi. Misschien dat ik onbewust geïnspireerd raak door hen.”
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
De PZC tijdens de feestdagen
In de laatste weken van het jaar blikken we als PZC in beeld en tekst terug op het jaar. Wat kunt u van ons verwachten? -
Zwartepietendebat ‘Elk woord op een goudschaaltje’ bij Zwarte Pietendiscussie
Met de traditionele intocht van Sinterklaas voor de deur, laait de inmiddels net zo traditionele Zwarte Pietendiscussie weer op. Niet in de laatste plaats in Middelburg, waar de gemeente enkel nog roetveegpieten besloot toe te laten bij de intocht. Regiojournalist Maurits Sep schreef over dat besluit en legde daarbij ‘elk woord op een goudschaaltje’. -
PREMIUM
Exclusief Dé 3 tv-terugkijktips van Angela de Jong die je niet mag missen!
Corona heeft een boel ellende gebracht dit jaar, maar er was ook een onbetwist lichtpuntje: lineaire televisie blijkt nog lang niet dood. Integendeel. Het medium dat al honderd keer is afgeschreven, beleefde een ongekende opleving. -
De oorlog in de krant: ‘Dit moeten we nooit meer willen’
Interviews met ooggetuigen, verslagen van herdenkingsbijeenkomsten en berichten over activiteiten die worden gehouden in het kader van 75 jaar vrijheid: de PZC staat er al maanden vol mee. ,,Door al die verhalen laten we zien hoe verschrikkelijk de Tweede Wereldoorlog was en daarmee zeggen we eigenlijk: dit moeten we nooit meer willen.” -
ACHTER DE SCHERMEN PZC-sportjournalisten staan in de startblokken voor de voetbalcompetitie
-
Klas van 2000 Klas van 2000: Journalistiek onderzoek naar uitstroom hoogopgeleiden Zeeland
Het is al jaren een groot probleem in Zeeland. Na het behalen van hun middelbare schooldiploma verlaten bollebozen de provincie voor een vervolgstudie. Slechts een klein deel van hen keert ooit nog terug naar hun wortels. In ‘De Klas van 2000: waar zijn ze gebleven?’ zocht de PZC uit hoe het zit met de gevreesde leegloop. -
Van de hoofdredactie Hoe was 2020 bij de PZC
Corona bepaalt in 2020 het nieuws van veraf en dichtbij. Het begint met de zorgen over de enge ontwikkelingen in het Chinese Wuhan. Vroeg in het jaar denken we dat het hier niet zo’n vaart zal lopen met dat vreemde virus. Maar na de wintersport en na het carnaval wordt alles anders. Met de uitbraak in Italië als afschrikwekkend voorbeeld maakt Nederland zich dan eindelijk op voor de klap. Die komt ongenadig hard aan. Vooral in Noord-Brabant sterven veel mensen en loopt de gezondheidszorg gierend vast. -
achter de schermen Reconstructie van een brute dood: ‘Het leek wel een script voor een horrorfilm’
De vondst van een hoofd in een bushokje aan het Molenwater, hield Middelburg dagenlang in zijn greep. Hoewel PZC-verslaggever Maurice Steketee nog jong was toen dit zich 30 jaar geleden afspeelde, herinnert hij het zich nog goed. Voor de krant dook hij samen met collega Eldridge Pentury nog één keer in de lugubere zaak en schreven ze een uitgebreide reconstructie. We vragen Steketee hoe hij daarbij te werk ging.
0 reacties