,,Toen minister-president Rutte vorige week de maatregelen afkondigde over groepsbeperkingen en het thuiswerken, ging mijn journalistieke hart daar wel even sneller van kloppen. Dit heeft zó veel impact op het leven van iedereen, daar is zó veel over te vertellen. Alles is nog nieuw en volop in ontwikkeling, iedereen zoekt oplossingen en alternatieven”, vertelt Bosboom. ,,We zijn continu bezig om verslag te doen en om mensen te voorzien in hun behoefte aan betrouwbare informatie over deze vrij bizarre situatie. Dit is echt journalistiek in optima forma. ”

De PZC-verslaggevers werken sinds de oproep van de overheid in principe allemaal vanuit huis en dat is best even omschakelen. ,,Ik probeer zoveel mogelijk mijn normale ritme aan te houden. Ik sta op tijd op en ga fris gewassen, geschoren en met mijn haren gekamd achter de computer zitten. Maar ik reis niet meer naar de redactie, dus ik mis de contacten met collega’s en mijn ergonomische werkplek. Een tafeltje met een laptop erop is niet echt geschikt om acht uur per dag aan te werken.”

Voor veel journalisten is dat nu wel de realiteit. Ze gaan alleen nog op pad als dat van toegevoegde waarde is voor het verhaal dat zij maken. ,,Afgelopen week was ik bijvoorbeeld nog op het Goese Lyceum om te bekijken hoe zij daar nu online lesgeven. Zo kon ik met eigen ogen zien hoeveel mensen er nog aan het werk zijn en hoe gedreven zij zijn om ervoor te zorgen dat het onderwijs blijft functioneren”, aldus Bosboom.

Of hij dan met een ander gevoel de deur uit gaat dan voorheen? ,,Jazeker. Normaal gesproken schrijf ik als journalist over dingen waar anderen mee te maken hebben. Nu raken alle maatregelen mij ook direct, ik heb de richtlijnen ook op te volgen en dat vind ik een heel vreemde gewaarwording.” Bovendien kan Bosboom zich als journalist niet voor de ontwikkelingen afsluiten. ,,Deze coronacrisis is zo’n beetje het enige waar ik nog mee bezig ben.”

Voor zijn eigen gemoed gaat hij daarom af en toe een luchtje scheppen. En dat is niet alleen in zijn eigen belang, maar ook in dat van de krant. ,,De hele dag binnen zitten, vind ik erg benauwend. Even een rondje lopen, fietsen of autorijden helpt me om mijn hoofd op te frissen. En zo zie ik meteen wat er op straat gebeurt en hoe de Zeeuwen met deze kwestie omgaan. Die veerkracht, initiatieven en positiviteit vinden wij bij de PZC óók belangrijk om over te schrijven.”

De ideeën die de journalist opdoet, legt hij via WhatsApp voor aan zijn collega’s. ,,Normaal gesproken hebben we elke dag om half 10 een ochtendberaad op kantoor. Daar brengt iedereen zijn ideeën in voor de krant van morgen. Dan wisselen we daarover van gedachten en komen we tot een concrete insteek. Nu doen we dat in een WhatsApp-groep. Onze chef, Ab van der Sluis, leest mee en maakt een selectie van wat we die dag gaan brengen. Bovendien zien we zo meteen van elkaar waar iedereen mee bezig is.”

Naast alle corona-onderwerpen, gaat  - hoe gek het misschien ook klinkt - een deel van het gewone leven ook nog door. ,,Zo schreef ik maandag bijvoorbeeld nog een verhaal over de 100-kilometermaatregel op de snelwegen. Ik ging de A58 op om in reportagevorm te vertellen hoe de mensen ermee omgaan en om te zien of ze zich nu ook aan de nieuwe snelheid houden. Maar je merkt wel: waar dit vroeger het gesprek van de dag zou zijn, is het nu een onderwerp in de marge geworden”, relativeert Bosboom.

,,Aan het aantal websitebezoeken deze dagen zien we ook heel duidelijk dat iedereen maar met één ding bezig is: corona. De mensen hebben behoefte aan informatie en dan vooral aan betrouwbare informatie. Daarom proberen wij mensen te spreken die er verstand van hebben en die deskundig zijn. Natuurlijk is de ene deskundige het niet altijd eens met de ander. Maar door steeds alle kanten te belichten, bieden we wel een totaalbeeld.”

Hoewel het onder de huidige werkomstandigheden een beetje behelpen is, klaagt Bosboom niet. ,,Vergeleken met de problemen van degenen die rechtstreeks zijn getroffen en de enorme druk waarmee de mensen in de zorg nu te maken hebben zijn het hooguit kleine ongemakken.” En daar zouden de lezers niets van mogen merken. ,,We doen er alles aan om elke dag weer een krant te maken. We proberen de situatie goed te volgen en daar zoveel mogelijk relevante verhalen over te schrijven. Om zo het nieuws te brengen als altijd.”