Tom moet zijn wereldwandeltocht even onderbreken en viert kerst in Nederland: ‘Mijn geest dwaalt nog door de woestijn’

Terwijl ik de zware backpack op mijn rug slinger, zie ik zijn ogen schichtig van de woestijn naar mijn voorkomen schieten. Als vertwijfeling zich in woorden kon vangen dan was er een stortvloed over mij uitgerold. Het klotsen van bijna 10 liter water op mijn rug doorbreekt de stilte, een laatste blik, een halve groet en met een peut gas verdwijnt de taxi in de leegte, mij achterlatend in een wolk van woestijnzand. Het was voor hem simpelweg niet te bevatten. Wie laat zich in hemelsnaam vrijwillig middenin de woestijn afzetten!