‘Ik droeg een indianentooi met sluier op onze bruiloft’

,,Ik heb Sam in mijn eentje gekregen. Tijdens de zwangerschap verliet mijn vriend me. Haar alleen opvoeden was pittig, maar het had ook voordelen. Als je alleen bent, kun je heel consequent zijn. Wij wisten heel goed wat we aan elkaar hadden. Het maakte onze band sterk.’’

,,Toen Sam 6 was, ontmoette ik mijn huidige man Stephen: de vader van Indie. Nee, ik was het vertrouwen in mannen niet kwijtgeraakt door wat ik eerder meemaakte. Je wordt wel voorzichtiger. Toen we een huis kochten, liet ik me bijvoorbeeld toch ingeschreven staan bij de woningstichting. Want ja, je weet nooit wat er gebeurt. Als we ooit zouden scheiden, heb ik voldoende punten om een leuk huis te huren. Ik ben nooit afhankelijk geweest van een ander, dop graag mijn eigen boontjes.’’

,,In 2003 zijn wij getrouwd. Eigenlijk wilden we dat in Indonesië doen, waar mijn man vandaan komt. Met onze blote voeten in het zand, onze dochter erbij. Ónze dochter ja, want mijn man heeft de oudste ook erkend.’’

,,Omdat mijn moeder toen terminaal ziek was, zijn we toch in Dordrecht getrouwd zodat zij erbij kon zijn. We zijn all the way gegaan, met een groot feest en lekker eten: precies zoals zij dat wilde. Ik was toch een beetje eigenwijs, dus droeg ik een witte indianentooi met een sluier. Die zag ik bij een modeshow van Jean Paul Gaultier en heb ik na laten maken. Een half jaar na de bruiloft overleed mijn moeder.’’