-
PREMIUMcolumn maikel harte
Het kamp van dagrijders en overnachters
Je hebt onder vakantiegangers altijd verschillende kampen. Zo heb je de vliegers en de niet-vliegers, de nachtrijders en de dagrijders en onder de dagrijders heb je dan weer de overnachters en de in-een-keer-doorrijders. Wij van Huize Harte behoren tot de dagrijders en overnachters. -
PREMIUMcolumn oscar garschagen
Knieval die geen knieval mag heten
Pas op de terugweg uit Groningen valt op hoe weinig omgekeerde vlaggen Zeeland kleuren. In het noorden wemelt het op boerderijen, in dorpen, langs vaarten en wegen van de gedraaide vlaggen, boerenpoppen aan een strop en protestteksten met veel boze uitroeptekens. Maar hier is het veel rustiger, Zeeuwser zeg maar. -
PREMIUMcolumn marco kamphuis
Die verschrikkelijke protesten
Maatschappelijke onvrede. Altijd klagen de mensen, het is nooit goed. Herinner je je die verschrikkelijke protesten, het verzet van de kunstenaars, elf jaar geleden? Wat een toestand. Elke dag die relschoppers op het journaal. Wat was er gebeurd? Het minderheidskabinet van VVD en CDA, met “gedoogsteun” van een partij die ze even later alweer spuugzat waren, bezuinigde tweehonderd miljoen op de kunstsector, en politici van die partijen deden geen moeite hun leedvermaak en minachting voor kunst te verbergen. Kostelijk was dat! -
PREMIUMcolumn annemarie van de vreugde
Speciaalbier en schone schijn op het terras
Een zondagmiddag op het terras. De sfeer is uitgelaten. Een gevoel van op voorhand spijbelen van de aankomende week. Dat de maandag met werk en werkelijkheid al zachtjes tegen de deur schopt vergeten we voor het gemak. Zeker naarmate er meer drank vloeit. Op het terras lijkt het ophouden van de schijn als vanzelf te gaan, we hebben het heerlijk met z’n allen. Ieder veilig achter zijn eigen façade. -
PREMIUMColumn Marleen Blommaert
Hoe verdelen we het Zeeuwse water
De kaartjes van neerslagtekorten in Nederland kleuren langzaam van geel via oranje naar rood en bijna zwart. Zeeland is het hardst getroffen. Op veel plekken is het neerslagtekort sinds 1 april 300 millimeter of meer. Gemiddeld valt er per maand zo’n 70 millimeter dus reken maar uit.
-
PREMIUMcolumn Margot Verhaagen
Zorgen over de toekomst
Nog even terugkomend op onze vakanties vroeger naar het zuiden: daar gingen we destijds niet alleen voor de geuren, de kleuren en het eten naar toe, maar ook voor het warme weer en iedere dag zon. Gek genoeg hoeft dat nu niet meer, want de laatste tijd hebben we dat hier steeds ook. Zeker dit jaar. -
PREMIUMcolumn oscar garschagen
Zeg nooit meer dat Noord-Beveland saai is
‘Noord-Beveland’ neem je niet even mee naar het strand. Het boek over ‘peeland’, dat vandaag verschijnt, is van het formaat terrastegel. Dat is ook nodig om een ,,experimenteel totaalboek’’ te maken, zegt uitgever Matty Verkamman in Kats. Uit een eerdere, succesvolle proef met het nog omvangrijkere en dure ‘Tholen’ put hij de hoop dat ook ‘Noord-Beveland’ zal aanslaan. Vermoedelijk ben ik niet de enige die verbaasd is dat er over het verstilde, strak gelijnde en - sorry, sorry - saaie Noord-Beveland zoveel te vertellen valt. Een kwestie van grondige, onthaaste journalistiek en prachtige fotografie. -
PREMIUMColumn Maikel Harte
Ik heb niets met tuinieren
Als mensen voor het eerst bij je langskomen moeten ze altijd iets van je huis of van je tuin zegen. Als je ons huis aan de voorkant ziet verwacht je blijkbaar niet al te veel tuin aan de achterkant. De standaardopmerking van visite is dan ook: ,,Goh jie eh best nog een hrote tuin zeg. Lekker eeh.”
-
PREMIUMcolumn marco kamphuis
Toverballen in Groede
Zomer 1973. Op een camping in Groede hadden mijn ouders een caravan met kapotte horren gehuurd. Kapotte horren zijn erger dan helemaal geen horren, want bij een kapotte hor is het voor een mug een erezaak om het gaatje te vinden en je betaald te zetten dat je hem buiten probeerde te houden. Niet zeuren, jeuk hoorde bij de zomer. -
PREMIUMcolumn annemarie van de vreugde
Therapie voor €1,-
Toen ik een jaar of acht was bezocht ik op de Middelburgse kermis het spiegelpaleis. Eenmaal binnen liep ik ongehinderd door enig richtingsgevoel om de haverklap met mijn hoofd tegen ruiten en spiegels. Wat de marteling erger maakte was dat de andere kermisbezoekers door het glas, mijn botsingen nauwgezet konden volgen. -
PREMIUMColumn Marleen Blommaert
Waarheden, halve leugens en leugens
Ik lees op Facebook dat wanneer ‘we’ zo doorgaan met stikstof (lees: de aanpak van een overmaat aan stikstofverbindingen die neerslaan), er geen gerst meer kan worden verbouwd en dus geen bier meer kan worden gemaakt en dat we dan Poetin moeten smeken om gerst om nog bier te kunnen maken. -
PREMIUM
Er was eens een man...
Er was eens een man in mijn schrijfhuis (of was het een vrouw? Moeilijk te zeggen). Laat ik maar voor het gemak ‘hij’ gebruiken. Hij had een pens en iets wat op borsten geleek. -
PREMIUMcolumn Oscar Garschagen
Draagvlak boeren smelt als een ijsje in de zon
Wie met fikkend stro, asbestafval én steun van nieuwe beste vrienden als Trump, Fox News en Le Pen snelwegen blokkeert, heeft geen vijanden meer nodig. Hoezo is dat niet intimiderend en extreemrechts? Als het draagvlak voor de boerenzaak nu niet sneller smelt dan een ijsje in een hittegolf, dan hebben de redelijken mazzel. Je zou van de anarchistische agrariërs en hun dreigementen morgen nog veganist worden.
-
PREMIUMcolumn marco kamphuis
Wees een kerel
Ik beklim de beroemde, vijftig meter hoge vuurtoren van Westkapelle. Boven mijn hoofd verwijderen zich de snelle voetstappen van mijn vrouw; de terugweg op de smalle wenteltrap wordt versperd door een zwaar hijgende, maar niettemin gestaag oprukkende Duitser. Het zweet is me uitgebroken. -
PREMIUMcolumn annemarie van de vreugde
De bereikbare piemel
,,Ze komt eraan hoor!” De juffen van de naschoolse opvang sturen altijd een berichtje wanneer de oudste naar huis vertrekt. ,,Heb jij ook een berichtje van de opvang gehad?” vraag ik mijn vriend. Verstoord kijkt hij op van zijn telefoon. Hij heeft niets ontvangen. -
PREMIUMColumn Marleen Blommaert
Zomer, de haag en het graan
De vakanties zijn nu overal begonnen. Het zuiden is de laatste regio die zuchtend en steunend aansluit in de rij van de gespreide vakanties. Met steeds extremere temperaturen is het misschien toch eens wijs om dat onder de loep te nemen. Op het werk hebben ook steeds meer collega’s hun afwezigheidsassistent aangezet. Mijn vakantiegevoel beperkt zich voorlopig tot tuinklussen in het weekend. Vandaag heeft de heg prioriteit, een forse klus. -
PREMIUMcolumn Maikel Harte
Wat bezielt die vent?
Zijn we nu eindelijk van die Duitser in z’n kano af? Ik erger me niet zo snel, maar bij die Alexander die vanaf Frankfurt naar Kreta (!) wil kanoën, begonnen bij ieder nieuw bericht dat de Zeeuwse reddingsmacht weer voor hem was uitgerukt de irritaties verder op te lopen.
-
PREMIUMColumn Oscar Garschagen
Aangenaam wonen in een plant
Goh, ons huis is opeens een echte plant. Nee, geen gewas, maar een bedrijfje in elektriciteitsopwekking. De keuze uit de voertaal van onze nieuwe zonnepanelenapp bestond namelijk uit Chinees of Engels. Onze plant met achttien panelen draait op het ogenblik best lekker, we hebben sinds de installatie medio juni al bijna 500 euro verdiend, zonder te zweten. Als tijdelijke, zakelijke zonnepanelenhouders krijgen we ook nog de btw terug. Waarvoor dank aan iedere medebelastingbetaler. U begrijpt, de mediahysterie over wat warmer weer ging totaal aan ons voorbij. -
PREMIUMcolumn marco kamphuis
Ministerie van Oorlog
In de Spuistraat fietst een moeder voorbij die haar kind in het zitje achterop uitlegt wat een tijdmachine is: ‘Dan stap je in en reis je terug in de geschiedenis.’ Of vooruit in de toekomst, denk ik volledigheidshalve. Onderweg naar school komen er achter je rug de verrassendste vragen op, hoor ik van ouders in mijn vriendenkring. Kinderen lijken jonge genieën, zolang ze klein zijn tenminste. -
PREMIUMcolumn annemarie van de vreugde
Naar het strand #waaromleekditeengoedidee?
De zon scheen. Op een aangename hitteprotocol-loze manier. Dan is er geen excuus meer om de kinderen voor de zoveelste keer achter een scherm te knallen. Bij mooi weer voel je je als ouder verplicht ‘iets leuks’ te gaan doen. Voordat we kinderen hadden volstond het om op een zonnige dag naar het terras te gaan, te drinken en een beetje aangeschoten naar huis te zwalken.
-
PREMIUM
Ha fijn, een groepsapp voor juffendag
+316529... heeft deze groep aangemaakt moeder van Liv heeft u toegevoegd +316529... Hoiiiii medemama's! Deze week is het juffendag. We dachten dat het leuk zou zijn om iets gezamenlijks te geven, om de juffen te bedanken voor hun harde werk. +316120... Wat een leuk idee! +316326... Suuuuperlief dat je daar aan denkt, Suus +316594... Wij zijn van de partij hoor! Misschien een leuke bon ofzo? +316542... Wat is dit??? -
PREMIUMcolumn Marleen Blommaert
Verbindingen aanleggen iets van vroeger?
,,Marleen, je viel weg, kan je het nog even herhalen? Ik hang nu even op en meld me weer! Marleen, nu was je weer bevroren.” Thuiswerken en digitaal vergaderen: het scheelt een hoop reistijd en benzine (niet onbelangrijk met deze prijzen). Bovendien wordt er niet eindeloos doorgegaan over Max, de laatste berg of de mannen van Oranje. En nee over de vrouwen praten ze niet. -
PREMIUMcolumn jan vantoortelboom
Ik heb geen zin weer in mijn kont te worden gestoken
Ik heb een daas die mij en mijn gezin met rust laat. Ik herinner me dazen en hun beten vooral van de kayaktochtjes die we weleens deden in de Ardennen. Het zijn rotbeesten, ze konden je erg lang achtervolgen om je te pakken te krijgen en je was nooit op tijd om ze dood te meppen, want dan hadden ze al gebeten. Ze bijten zelfs door T-shirts heen. -
PREMIUMcolumn
Ut wor wèrm
‘Ut wor wèrm eeh’, het is de meest gehoorde zin op dit moment. En wèrm wordt het, bijna 40 graden begin van de week. Staan er nog activiteiten op het programma bij deze hitte? Als het gaat stormen krijgen we altijd het NK Tegenwindfietsen op de Stormvloedkering, is er bij hitte ook zo’n soort evenement?
-
PREMIUMColumn Oscar Garschagen
Domweg gelukkig op het Domburgse strand
Vliegtuigen beschilderen met witte condensstreken de strakblauwe hemel boven Walcheren. Mijmerend op strandstoelen vragen we ons af wie er nog zo gek is om te gaan vliegen. -
PREMIUMColumn Marco Kamphuis
Het laatste wat ze zagen waren haar vrolijk flapperende fietstassen
Van Vlissingen naar Vrouwenpolder is een eind fietsen, met vroeg of laat tegenwind. Gelukkig kan ik me verschuilen achter de rug van mijn vrouw, die alle bergen van de Tour de France met speels gemak heeft bedwongen. Ooit kwam een vriend van ons trots vertellen dat hij de Mont Ventoux vanuit Bédoin had beklommen. ‘Wat was jouw tijd?’ vroeg hij mijn vrouw. Ze probeerde de vraag te ontwijken, maar hij drong aan; sommige mensen zoeken het gevaar nu eenmaal op. Mijn vrouw noemde dus eerlijk haar snelste tijd. Sindsdien staat de racefiets van die vriend onaangeroerd in het schuurtje. -
PREMIUMcolumn annemarie van de vreugde
Mijn ontspannen ontsnapping aan het gezin
Schrik niet wanneer u op zondagochtend een vrouw ziet lopen met natte wangen van de tranen. Ze humt zo nu en dan een beetje. Om een paar meter later te schateren van de lach. Geen paniek. Het gaat hier niet om een verward persoon. Dit is een vrij accurate beschrijving van mijn zondagochtendwandeling. Soms luister ik naar een verdrietig nummer, zing vals mee of gier om een podcast. -
column
Met dieetpillen hoefde ik bij mijn dokter niet aan te komen
Mijn dochter moest naar de huisarts en ik greep de gelegenheid aan gelijk maar even iets voor mezelf te vragen. Toen hij met haar klaar was, draaide hij zich naar mij. -
PREMIUMcolumn Marleen Blommaert
Mag het ietsje meer maar ook ietsje minder?
Ik las zojuist een respectabele Duitse krant. Het brengt de broodnodige perspectiefwisseling. Maar het bracht ook het zorgelijke nieuws dat ik al eerder hoorde. In Duitsland verwacht iedereen van de politici daar dat Poetin de gaskraan na het jaarlijkse onderhoud van gaspijplijn Nordstream 1 niet meer open zal zetten. Er wordt daar openlijk over gepraat door alle politici. Omdat de toevoer al werd afgeknepen, staat het Duitse gasbedrijf inmiddels op omvallen.
-
PREMIUMcolumn
Hoe Nederlands is Jumbo-Visma eigenlijk?
Sven Kramer liet deze week voorzichtjes doorschemeren dat hij het jammer vond dat Mathieu van der Poel niet bij Jumbo-Visma rijdt. Nu is een Belg, Wout van Aert, daar de kopman en niet Neerlands beste wielrenner. Bij Jumbo-Visma zullen ze dat niet erg gevonden hebben deze week, gezien de vorm bij de één en het gebrek daar aan bij de ander. -
PREMIUMcolumn oscar garschagen
Zeeuwse boeren: het zal nog lang onrustig blijven
Of het veertig of honderd trekkers zijn dondert niet, de boodschap van de protesterende Zeeuwse boeren vandaag bij het provinciehuis is duidelijk: wij zijn diep geschokt, voelen ons overvallen door ,,dat stikstofgedrocht’’ en verwachten dat jullie Zeeuwse politici onze kant kiezen en de Haagse beleidsmachine blokkeren zoals de Oosterscheldekering de Noordzee. -
PREMIUMcolumn marco kamphuis
Ver weg worden zijn kinderen elke dag groter
Op de Vlissingse boulevard kwam een man naast me lopen. Ik keek opzij. ‘Zon,’ zei hij. ‘Ja, het is warm,’ zei ik. ‘Zee,’ zei hij. ‘Ja,’ zei ik, ‘dat is de zee.’
Meest gelezen
Meest gedeeld
-
PREMIUMcolumn maikel harte
Het kamp van dagrijders en overnachters
-
PREMIUMcolumn marco kamphuis
Die verschrikkelijke protesten
-
PREMIUMcolumn oscar garschagen
Knieval die geen knieval mag heten
-
PREMIUMColumn Marleen Blommaert
Hoe verdelen we het Zeeuwse water
-
PREMIUMcolumn annemarie van de vreugde
Speciaalbier en schone schijn op het terras
