1. De ontmaagding moest nog even wachten
    PREMIUM
    Column Ondine van der Vleuten

    De ontmaag­ding moest nog even wachten

    ‘Voorkom Het Grote Gesprek Over Seks en verweef voorlichting al vroeg in de opvoeding’, leest mijn vriendin hardop voor. ,,O ja. Dat artikel”, zeg ik. ,,Vertellen dat pornoactrices overdreven hijgen en kreunen. Samen lichaamsdelen benoemen, inclusief piemel en foefje. Ik heb het aardig gedaan, als ik die tips zo las. Laatst klaagde mijn zoon nog: ‘Als ik bezoek krijg, moet ik eerst kijken of je niet stiekem weer zoiets als het Borstenboek in mijn kast geduwd hebt. Of dat Schaamhaarboek dat je tussen mijn strips verstopt had.”
  1. Aai eens over de warme neus van dikbil Muffin
    PREMIUM
    Column Jan van Damme

    Aai eens over de warme neus van dikbil Muffin

    Nu het Haagse Malieveld door zwaar uitgeruste onrust aan modder is verreden, vond ik dat wel een mooie bijkomstigheid. Zo dichtbij het stadscentrum, nog dichter bij het Torentje van onze op gezette tijden vergeetachtige eerste minister, daar zag het er plotseling hartstikke landelijk uit. Al die stedelingen moeten zich een aardverschuiving geschrokken zijn. Slik! Slik op hun stoepen, slik op hun met blik volgestouwde doorgangsroutes. Dat waren ze niet gewend.
  2. Die Bokito, hij had gewoon volkomen gelijk
    PREMIUM
    Column Wendy Wagenmakers

    Die Bokito, hij had gewoon volkomen gelijk

    De leraren staakten en omdat ik als moeder nogal vatbaar ben voor marketing, vond ik dat ik mijn kinderen, die arme schepsels, óók een dagje Blijdorp moest gunnen. Het gejuich na de aankondiging was amper gestild of ik herinnerde me mijn voornemen om nooit naar een dierentuin te gaan. Maar goed, kinderen mochten gratis naar binnen, scheelt toch weer vier tientjes. Het leven is te kort om principieel te zijn.
  3. The greatest show
    PREMIUM
    COLUMN MARLEEN BLOMMAERT

    The greatest show

    Het najaar strooit nog een paar mooie dagen onze kant op. Droog en zonnig weer met mistflarden op het water in de ochtend en roze luchten in de ochtend- en de avondstond. Op een eilandje in de kreek, vlak voor ons huis, is een vijftiental grote witte reigers aangeland. Toen we hier kwamen wonen, waren het alleen blauwe reigers die we hier zagen. Maar sinds een paar jaar hebben zich daar de kleine witte reiger en even later ook de grote witte reiger aan toegevoegd.
  3. In onder meer Breskens en Westkapelle weten ze er alles van: de dorpen werden totaal verwoest
    PREMIUM
    Column Maikel Harte

    In onder meer Breskens en Westkapel­le weten ze er alles van: de dorpen werden totaal verwoest

    Soms probeer ik dingen te begrijpen maar dat lukt me dan eigenlijk gewoon niet. Dat heb ik op dit moment met die discussie over de aanval van een Nederlandse F-16 op een autobommenfabriek van IS in Irak in 2015. Of een minister wel of niet op moet opstappen omdat een Tweede Kamer niet goed over de aanval is geïnformeerd interesseert me niet eens zoveel, wel hoe we met zo’n aanval omgaan.
  5. Bomans
    PREMIUM
    COLUMN WILLEM VAN DAM

    Bomans

    Het briefje bewaar ik nog altijd zorgvuldig in een doorzichtig plastic mapje; het briefje dat Godfried Bomans zo’n zeventig jaar geleden – met potlood! - aan mijn vader schreef. Mijn vader (hij bracht het van broodbezorger tot journalist én schreef enkele toneelstukken) had Bomans om raad gevraagd: hoe kan ik mijn schrijverschap verbeteren? Bomans was niet te beroerd om mijn vader van advies te dienen: ,,Werk. Verwacht niets van anderen. Werk zóo, dat de menschen U lezen. Een andere weg is er niet.’’
  1. Je snakt naar avontuur - andere werelden, andere continenten
    PREMIUM
    Column Jan van Damme

    Je snakt naar avontuur - andere werelden, andere continen­ten

    Lieve Matthijs, vandaag is de dag waarvan we wisten dat die zou komen. Je slaat je vleugels uit, je hebt het aangekondigd. Zuid-Amerika moet het worden, Zuid-Amerika zal het zijn. We zwaaien je uit in Brussel. Voor hoe lang? Wij weten het niet, jij houdt alle mogelijkheden open. Een maand, een paar maanden, een half jaar. Mijn kalender reikt niet verder. Jij doet er het zwijgen toe. Met een glimlach.
  3. Huttentut
    PREMIUM
    column marleen blommaert

    Huttentut

    Zaterdagmiddag, geen parkeerplaats te vinden in het stadje Hulst. De markt en alle aanpalende straten staan vol. Gelukkig ken ik een geheim parkeerplaatsje. Het ligt verscholen tussen eeuwenoude stadsmuren en als je het niet kent, ben je er al voorbij gereden voordat je het weet. Ik vraag me af welke festiviteit ik nu weer gemist heb, kijkend naar de drommen mensen. Dan lees ik: “Iedere eerste zaterdag van de maand gratis parkeren”. Om me heen zie ik slechts Belgische nummerplaten. Want hoewel de Zeeuwen de naam hebben, zijn de Belgen in alle eerlijkheid echt op de penning.
  4. ‘Soms maak ik me zorgen, zo dun is ze’
    PREMIUM
    Column Ondine

    ‘Soms maak ik me zorgen, zo dun is ze’

    In Tholen is op Wereld Veganismedag de vegan vlag uitgestoken. Met de V van Victory, want vegan is in opkomst. ,,Een vlag voor vegans. Wist jij dat?”, vraag ik aan R., die in mijn Indonesische kookboeken snuffelt. Zijn dochter is vegan en binnenkort jarig. Kan pappie misschien een veganistische rijsttafel bereiden? Maar natuurlijk. Hij heeft het al helemaal bedacht. Het wordt rijst met tumis tjampur taotjo, sambal goreng tahu peteh, tempeh ketjap en atjar ketimun met taugé en maïs.
  2. Hulst is als de Tweede Kamer
    PREMIUM
    COLUMN BOB MAES

    Hulst is als de Tweede Kamer

    Het rommelt in Oost-Zeeuws-Vlaanderen. De Evangelische Omroep heeft een haast godslasterlijk programma gemaakt over Hulst en omstreken, Typisch Het Land van Hulst. Trotse bewoners roeren zich op de sociale media, want de show zou geen afspiegeling van Hulst zijn. Zij hadden een soort VVV-campagne verwacht met enkel beelden van de historische stadswallen- en poorten, de duizenden festivalgangers op Vestrock en trappistendrinkende stamgasten om tien uur ’s ochtends. ‘Want #inulst vieren we het leven’, of zoiets. Met die beelden kun je net vijf minuten vullen, geen reeks afleveringen van 25 minuten. Hulst is een scheet groot.
  1. We spraken er schande van, een vlag hoort hoog op de toren
    PREMIUM
    Column Jan van Damme

    We spraken er schande van, een vlag hoort hoog op de toren

    Niet zo lang geleden zat ik bij Piet op de koffie. Hij woont aan de Markt van Groede. We keken naar boven. Daar kun je de vlaggenstandaard nog zien, wees hij. Al jaren niet meer in gebruik, voegde hij eraan toe. Als er iets koninklijks te vieren valt, wordt er nu een vlag geplant in het gemeenteplantsoen aan de Traverse. Op de begane grond. Het beklimmen van de toren zou te lastig of te gevaarlijk zijn.
  4. Vloek een keer, zeg een keer sorry, drink een pint en kom terug met twee Rides!
    PREMIUM
    Column Maikel Harte

    Vloek een keer, zeg een keer sorry, drink een pint en kom terug met twee Rides!

    De Ride voor de Roses gaat in Zeeuws-Vlaanderen misschien niet door volgend jaar. Dat zal toch niet? Het is een te mooi evenement om in schoonheid te laten sterven. Het is echter herrie in de tent en deze krant staat er al weken vol mee. Dat hoort eigenlijk niet bij een evenement waar het goede doel centraal staat. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet eens precies weet waar het over gaat.
  2. KNVB-beker
    PREMIUM
    Column Barry van der Hooft

    KNVB-be­ker

    Natuurlijk moeten de spelers van de twee hoogst spelende Zeeuwse clubs zich op de competitiewedstrijd van vanmiddag richten. Maar iedereen weet dat in hun achterhoofd al dat duel van aanstaande dinsdag speelt. Hoek krijgt bezoek van PEC Zwolle, Goes speelt op eigen veld tegen Cambuur Leeuwarden. Zulke duels, in de KNVB beker, leveren vaak speciale avondjes op. Vanuit het oogpunt van de amateurs dan hè, want de profs zitten er eigenlijk helemaal niet op te wachten.
  3. Huwelijk
    PREMIUM
    column barry van der hooft

    Huwelijk

    Dat Ruud Pennings deze zomer bij Goes aan de slag ging als trainer, was vanuit zijn oogpunt logisch. De Vlissinger heeft nooit onder stoelen of banken gestoken in de derde of zelfs tweede divisie actief te willen zijn en na twee seizoenen bij Halsteren was dit een uitgelezen mogelijkheid. Binnen de Zeeuwse voetbalwereld waren er wel veel twijfels. Want na de jonge, vernieuwende en ontzettend ambitieuze Rogier Veenstra (32), was de overgang naar de gelouterde Pennings (nu 58) best groot. Dan hebben we het toch over een andere generatie, ook op trainersgebied.

Columns

Net binnen

Meest gelezen

Webwinkel

Meest gedeeld