-
PREMIUM
COLUMN ERNST JAN ROZENDAAL Hoezo foetsie?
Goedemorgen. U kent ons niet en toch ook weer wel. We willen liever niet met onze naam in de krant, dus hou het maar even op Jan en Ernst. Wij zijn de edelherten uit Zeeuws-Vlaanderen. Volgens de journalist die steeds de jager anoniem aan het woord laat, zouden wij foetsie zijn. Maar dat zijn we dus niet. Dinsdag willen wij met ons verhaal in de krant, hebben we hem laten weten, anders ben je nog niet jarig. -
PREMIUM
COLUMN MARLEEN BLOMMAERT Alles gereed?
Nog even en dan is het weer vakantie. Twee weken, anderhalve week of misschien zelfs maar een weekje als u geluk heeft. Maar alvorens we ons daaraan kunnen overgeven, moeten er nog wel even duizend dingen gebeuren. Vakantie is eigenlijk misschien ook niet helemaal het goede woord. Alle cadeaus al in huis? Wanneer gaan we de kerstboom halen? Is het kerstdiner al geregeld? Wat doen we met de nieuwe gast, de vegetarische vriendin van zoonlief? Wanneer gaan we naar de ouders van mij, wanneer naar die van jou? Wat doen we met oma? Wanneer komen de kinderen en komen ze allemaal? De georganiseerde families weten natuurlijk al in januari waar en met wie ze zijn op eerste en tweede kerstdag. Er zijn er die dit binnenkort eindelijk weten en er zijn er die op kerstochtend nog niet weten waar ze later die dag zullen zijn. -
PREMIUM
Column Ondine van der Vleuten Zuurkool. Met een slavink nog wel
,,Wat eten we?’’ Hij klinkt achterdochtig. Alsof ik ooit iets zou serveren wat absoluut niet eetbaar is, of zelfs gevaarlijk. ,,Zuurkool!”, zeg ik. Goede, Hollandse kost, vol vitamine C. ,,Met een slavink nog wel. Je hebt geluk, jongen. Ik eet zelf pukkelpompoensoep.” -
PREMIUM
column maikel harte Boer zoekt vrouw
Boer zoekt vrouw zit er weer op. Jammer, want laat ik er maar eerlijk over zijn, dat vind ik dus een fantastisch programma. -
PREMIUM
Column Maan Leo Meningenmijnenveld
Afgelopen week heb ik veel nagedacht over het boerkaverbod. Dat krijg je als je vrouwenstudies en religie hebt gestudeerd. Normaal heb ik altijd snel een meninkje paraat, maar nu sta ik met mijn mond vol tanden.
-
PREMIUM
COLUMN Zolang Rutte regeert, verandert er niks aan het kinderpardon
Nynke de Jong schrijft drie keer per week over wat haar bezighoudt. -
PREMIUM
Column Willem van Dam Toptoestel
,,Vooruit opa’’, sprak mijn twaalfjarige kleindochter mij moed in. En ze gaf me een beslissend duwtje over de drempel van de winkel waar ze in zaktelefoontjes doen. Er was kennelijk geen ontkomen meer aan; ik moest en ik zou zo’n ding kopen. -
PREMIUM
column jan van damme Jarig
We denken aan een schommel. Sssst, je mag het nog niet weten, het moet een voorjaarsverrassing worden. Nadat we je lach zagen in het filmpje waarin je voor het eerst zelfstandig door het luchtruim zwierde, weten we het zeker. We gaan een stellage in de tuin zetten. Welke schommel daaraan gaat hangen, daarvan hebben we ook al een idee.
-
PREMIUM
COLUMN ERNST JAN ROZENDAAL 2033, er is wat met dat jaar
In 2004 gingen in de provincie stemmen op om Zeeland voor te dragen als Culturele Hoofdstad van Europa. Er gebeurde niks. Een paar jaar later kwamen ze in Friesland op hetzelfde idee. Daar zetten ze wel door. Afgelopen zaterdag heeft u in een verhaal van mijn collega Jan van Damme kunnen lezen waartoe dat dit jaar heeft geleid. Een manifestatie om je vingers bij af te likken. -
PREMIUM
column Marleen Blommaert Sokken
Eindelijk regent het weer fatsoenlijk. Hoewel mooi weer meestal tot een goed humeur leidt, ben ik nu blij met het hemelwater. Er zijn nog vele buien nodig om de in de zomer ontstane tekorten aan te vullen. De sloten zijn nog kurkdroog. Een mooi moment om mijn nieuwe jas te proberen. -
PREMIUM
Column Barry van der Hooft John
Iedereen die de bestuurskamer van HSV Hoek binnenstapte, kon hem jarenlang op ongeveer dezelfde plek zien zitten. Niet ver van de kapstok – waar zijn hoed vaak bovenop lag – en niet ver van de dames die koffie inschenken. John Bravenboer leek in de bestuurskamer meer op zijn plek dan in het sponsorhome. Al zorgde hij er jaren terug wel persoonlijk voor dat er een ronde bar in de ruimte voor de geldschieters kwam. ,,Dan zien de mensen elkaar altijd, waar ze ook staan’’, vertelde hij me eens. -
PREMIUM
column Waag het eens om onze schaatsers verdacht te maken
Jarenlang leek het een onoplosbare zaak, tot De Volkskrant en Andere Tijden Sport de krachten bundelden en erachter kwamen wie in 1985 na het EK Allround in Groningen de urine van Yvonne van Gennip en Ria Visser had verdonkeremaand. -
PREMIUM
COLUMN ONDINE VAN DER VLEUTEN Terug naar de normale wereld
Jammer dat we niet met de trein waren gegaan. In een coupé zitten met een paar levensgrote knuffeldieren, een minion, smurf en Sneeuwwitje - dat had me leuk geleken. Maar het belangrijkste was: we gingen naar de Comic Con, hét event voor liefhebbers van fantasy, scifi, games en strips. Beam me up, Scotty!
-
PREMIUM
Column Barry van der Hooft Knokken
Die middag pakten we de ballen en pionnen en voordat de trainer het veld opstapte waren we al aan het afwerken. Een beetje schieten, pingelen en klooien, wachtend op het begin van de training. De sfeer was ontspannen, tot onze keeper en spits het ineens met elkaar aan de stok kregen. Er werden klappen uitgedeeld, de trainer snelde toe en bij onze spits zag ik bloed in zijn gezicht. Hij was woedend, pakte zijn spullen en fietste - als ik het me goed herinner - naar huis. -
PREMIUM
Column Maikel Harte Wereldrecord
Als kind keek ik op televisie altijd graag naar De Eerste De Beste, een programma van de TROS in de jaren tachtig. Kandidaten probeerden via dat programma in het Guinness Book of Records te komen. -
PREMIUM
COLUMN MAAN LEO Winterpret
Sinds kort werk ik in een museum. Ik had daar een nogal romantisch beeld bij; ik zou genieten van de meest adembenemende kunst en daar ook nog voor betaald krijgen. De werkelijkheid is minder poëtisch. Mijn nieuwe baan brengt mij namelijk ook op meer prozaïsche plekken. Zo was ik deze week uit puur professionele overwegingen op de Margriet Winter Fair. Dat is een soort huishoudbeurs, maar dan dus van de Margriet. En in de winter. -
PREMIUM
COLUMN WILLEM VAN DAM Zekerheidje
Hoera!, daar lag hij weer, de nieuwe telefoongids. Gretig griste ik hem van de mat en zoals elk jaar zocht ik meteen op of ik er nog in vermeld sta. En jawel hoor, naam, adres en telefoonnummer; een bewijs dat ik nog steeds besta. Jammer, de papieren telefoongids wordt in dit digitale tijdperk nauwelijks nog geraadpleegd en zal daarom volgend jaar niet meer verschijnen. Wéér een zekerheidje kwijt.
-
PREMIUM
column Nynke de Jong Ouderschuld: ‘Er is elke dag wel iets dat je fout doet’
Nynke de Jong schrijft over wat haar bezighoudt. Dat doet ze deze week van maandag tot en met vrijdag omdat Özcan Akyol met vakantie is. -
PREMIUM
column Als je de gezondheidszorg verbetert hoeven vrouwen ook geen tien kinderen te baren
Nynke de Jong schrijft over wat haar bezighoudt. Dat doet ze deze week van maandag tot en met vrijdag omdat Özcan Akyol met vakantie is. -
PREMIUM
Column Ernst-Jan Rozendaal Preventieakkoord
Elke ochtend stap ik met angst en beven op de weegschaal. Zou er weer een onsje zijn bijgekomen? Had ik dat glaasje wijn gisteravond nou maar laten staan. Dan was die greep in de pindazak waarschijnlijk ook achterwege gebleven. Sinds het weer slechter is en de racefiets binnen blijft, komen er gestaag wat grammetjes bij. En dan moet de Kerst nog komen.
-
PREMIUM
column Nynke de Jong Vijftig keer per dag een enorm risico, want anders moet je 800 meter omrijden
Nynke de Jong schrijft over wat haar bezighoudt. Dat doet ze deze week van maandag tot en met vrijdag omdat Özcan Akyol met vakantie is. -
PREMIUM
Column Marleen Blommaert Verwondering
Ik vind het een geruststelling dat er nog steeds zaken zijn waar ik me over kan verbazen, die ik niet wist of die ik bijna niet kan geloven. Verwondering en verbazing vormen belangrijke voedingsmiddelen voor mijn geest. Om nergens meer van op te kijken, lijkt me de uiterste vorm van saaiheid en verveling. De mededeling dit weekend dat er nog mensen zijn, de Jarawa, die ieder contact met de ‘moderne’ wereld vermijden, was zo’n verrassing. -
PREMIUM
column ondine van der vleuten Werd het een espresso, caffè mocha of caramel macchiato?
Met vinkjes had de barista op de beker aangegeven wat de bedoeling was. Verhip. Het stond er nog op ook: Decaf/Déca. -
PREMIUM
COLUMN MAAN LEO Straf
Vijf jaar geleden had mijn teerbeminde echtgenoot nog een Nokiaatje, dat hij hooguit 1x per week uit een lade opviste. Als hij de deur uit ging had hij dat ding zelden bij zich en kon ik hem dus bijna nooit bereiken.
-
PREMIUM
Column Willem van Dam Toontje lager
Hoe zat dat ook alweer met Thierry Aartsen? In een portret dat BN/De Stem een paar maanden geleden van hem schetste, werd hij afgeschilderd als een getapte jongen. In de Bredase kroegen is hij een graag geziene gast. In het NAC-stadion staat hij zij aan zij met de harde kern zijn cluppie hartstochtelijk aan te moedigen. In carnavalstijd loopt hij vooraan in de polonaise en hij mag graag een moppie van Marianne Weber en andere vertolkers van het Nederlandse levenslied horen. -
PREMIUM
Column Jan van Damme Uit de droom
Op zijn knie zitten. Een liedje voor hem zingen. Ik heb het gedaan. Kapoentje, stoomboot, geraas. Op de één of andere manier waren we in IJzendijke verzeild geraakt. Daar hadden ze een dorpshuis of iets wat op een feestzaal leek. Daar werd de bijna-jarige met mijter en staf ontvangen. -
COLUMN ERNST JAN ROZENDAAL Aanvalsplan
Het komt niet vaak voor dat Superman mij een kopje koffie aanbiedt. Vorige week gebeurde het, op de stoep van de Hogeschool Zeeland in Vlissingen. Oeps! Ik moet natuurlijk zeggen HZ University of Applied Sciences. Spiderman was er trouwens ook. -
PREMIUM
COLUMN MARLEEN BLOMMAERT Hij gooit Charles in de Tower en bestijgt de troon: King Boris the first of the house of Johnson
De ogen van Theresa May verdwijnen langzamerhand. De bovenste oogleden en wallen dreigen elkaar te ontmoeten. Het wordt steeds moeilijker om in de spiegel van haar ziel te kijken. -
PREMIUM
COLUMN ONDINE VAN DER VLEUTEN Dan ben je als aardappel echt niet minder waard
De vrachtwagen voor ons was volgeladen met aardappels. Een hoge bult. Vak voor de rotonde remde de chauffeur af, maar niet genoeg. Links en recht stuiterden aardappels op de weg.
-
PREMIUM
Column Barry van der Hooft Assistent
Tja, zei de eerste man die ik maandagavond vertelde over de nieuwe baan van Roy Hendriksen, als je maar de juiste mensen kent hè. Het was geen verrassende reactie, nadat bekend was geworden dat de Middelburger in het spoor van Marcel Keizer meeging naar Sporting Portugal. Na een paar maanden werkloosheid ineens assistent-trainer worden in het zuiden van Europa, bij één van de grootste clubs van Portugal; het is een jaloersmakende move. -
PREMIUM
column Maikel Harte Ratelband
Er zijn zo van die mensen die vaak in de media verschijnen, maar van wie je eigenlijk niet weet wat ze kunnen. Bij een goeie muzikant is het niet zo moeilijk, bij een voetballer ook niet en het ligt voor de hand dat politici en hoogleraren ten tonele verschijnen om hun zegje te doen, maar zo’n Emile Ratelband, waarom kennen we die eigenlijk allemaal? -
PREMIUM
COLUMN MAAN LEO Tegelklucht
Eigenlijk was het idee zelf al behoorlijk beroerd. Om fietsers te weren voor de Albert Heijn besloot de gemeente Middelburg het hele gebied met zwart-witte strepen te bestraten; een zebrapad XXL. Het probleem zit ’m al in het woord: zebraPAD. Voetgangers hebben daar voorrang, omdat het een specifiek pad is. Als je er een hele straat mee bedekt, is het gewoon een zwart-witte straat. Afijn, als dit het enige probleem was op de Middelburgse Pottenbakkerssingel, dan had ik er geen column over hoeven schrijven.
