Giménez en Godín bezorgen Atlético verdiende winst op Juventus

Edwin Winkels

Bij de derde was het raak. Twee keer vervloekte Atlético Madrid gisteren de VAR. Tweemaal corrigeerde de Duitse scheidsrechter Zwayer een beslissing die aanvankelijk in het voordeel was van de thuisclub. Trok hij eerst een strafschop tegen Juventus in, toen Diego Costa net buiten het strafschopgebied bleek te zijn gehaakt, halverwege de tweede helft keurde hij na het zien van de videobeelden een doelpunt van Morata af wegens een vermeende duw in de rug van Chiellini.

Maar terwijl de Madrilenen die laatste beslissing nog betreurden was het Giménez die, twaalf minuten voor tijd, toch voor die verdiende 1-0 zorgde. Een theatrale val van verdediger Bonucci leidde dit keer niet tot de tussenkomst van de VAR, zodat Atlético met een miniem, maar in dit duel zo belangrijke voorsprong naar Turijn leek af te reizen. De treffer was de prijs voor de ploeg die de winst iets ambitieuzer zocht dan het behoudende, tegenvallende Juventus.

Kort daarop volgde echter nog een ruimere beloning, bijna onverwacht voor Atlético zelf. De collega van Giménez in het hart van de defensie, Godin, maakte het feest compleet met een onverbiddelijke 2-0, die wel eens de beslissing zou kunnen zijn. Dat die twee centrale verdedigers voor de doelpunten zorgden toonden, samen met enkele offensieve wissels van coach Simeone na rust, dat de Spanjaarden eerder en beter de angst om te verliezen van zich hadden afgeschud dan de Italianen.

Het zou een wel erg voortijdige aftocht van Juventus zijn, dat met de 100 miljoen euro voor Cristiano Ronaldo niet alleen verwachtte voor de derde keer in vijf jaar de finale te bereiken, maar die dit keer ook te winnen. Wat dat betreft is dit duel er een tussen twee ploegen die deze prijs zo hard nodig hebben. Zowel Atlético als Juventus draagt de pijn met zich mee, meer dan andere clubs in Europa, van verloren Champions League-finales, elk twee in de laatste vijf jaar.

De pijn van Atlético is nog wat erger, het verloor steeds op het nippertje van stadgenoot Real. Eerst in de verlenging, door de rivaal in blessuretijd afgedwongen, daarna in de strafschoppenserie. Juventus was tweemaal redelijk kansloos, tegen FC Barcelona en Real Madrid. Er bestaat slechts één remedie om die pijn te doen vergeten, het litteken weg te poetsen. Met een gewonnen finale. Die is nog ver weg. Maar Atlético ging daar, na wat overleg in de rust, gisteren nadrukkelijker naar op zoek dan Juve.

Atlético Madrid, in bijna elk Europees duel de underdog, slaagt er al zo vaak in te verrassen, ook wanneer het in de eigen Spaanse competitie lang niet het niveau en de prijzen haalt als Juve in het calcio. Het schakelde gisteren niet alleen vakkundig Ronaldo uit, het sloeg met ongebroken moreel toe nadat de VAR tevergeefs geprobeerd had de krijgers van Simeone alle hoop op een heroïsche zege te ontnemen.