Vrouw gaat strijd aan met dokter die haar baby onthoofdde tijdens bevalling

Een 30-jarige vrouw vertrok halsoverkop naar het Ninewells-ziekenhuis toen bleek dat haar water was gebroken. Op dat moment was ze amper 25 weken zwanger. Dr. Laxman verzekerde de 30-jarige vrouw dat ze meteen een keizersnede zou uitvoeren als bleek dat de baby in stuitligging zou liggen, maar de arts hield haar woord niet. Hoewel de baby in stuitligging lag, liet ze de geboorte natuurlijk verlopen.

,,Ik kreeg niets tegen de pijn. Maar de dokters zeiden dat ik moest persen. Ik herinner me dat ze zeiden dat ik een ontsluiting van ongeveer drie centimeter had. Ze staken hun handen in mij, ze duwden op mijn maag, ze trokken aan mij”, getuigt de moeder die niet wist wat er aan de hand was. ,,Niemand keek me in de ogen en vertelde me wat er gebeurde.”

De arts en de vroedvrouwen trokken uiteindelijk zo hard dat het hoofd van de baby loskwam en achterbleef in de baarmoeder. Er werd onmiddellijk ingegrepen en de vrouw moest onder het mes, zodat het hoofdje van het dode kind chirurgisch verwijderd kon worden uit de baarmoeder. “Ik zei dat ze moesten stoppen en vroeg wat er aan de hand was, maar niemand gaf me een duidelijk antwoord”.

Uiteindelijk besloten dr. Laxman en haar medisch team om het hoofdje op het lichaam van het kind te naaien, zodat de vrouw nog afscheid kon nemen van haar baby.

Tijdens de zitting verklaarde de moeder dat de arts besefte dat ze een fout had gemaakt. Ze verontschuldigde zich immers na de bevalling onmiddellijk bij de moeder, maar die wist op dat moment nog niet wat er precies was gebeurd. Even later werd duidelijk dat dr. Laxman een medische fout had gemaakt. ,,Ik vergeef het je niet. Ik vergeef het je niet”, zei ze tegen de arts, die niet in de ogen durfde te kijken van de 30-jarige vrouw.

Charles Garside, de advocaat van dr. Laxman, probeerde de arts te verdedigen door te melden dat “ze de benen, torso en armen van het kind met succes ter wereld bracht”. “Dr. Laxman weet dat er geen woorden zijn om je pijn te verzachten, maar ze hoopt dat je weet dat ze haar uiterste best heeft gedaan om de bevalling succesvol te laten verlopen”, benadrukte de advocaat van de arts. “Ze wil je op alle mogelijke manieren haar excuses aanbieden”.

Voor de 30-jarige vrouw is dit slechts een schamele troost. “Mijn kind is niet doodgeboren: hij is onthoofd”, getuigt ze woedend. Wanneer de volgende zitting gepland staat, is nog niet bekend.