Transporteur riskeert 18 maanden cel en enorme boetes voor mensenhandel: "Chauffeurs verbleven op parking in mensonterende omstandigheden”

Verschillende inspectiediensten voerden op 23 februari 2020 een multidisciplinaire controle uit op een terrein langs de Kiwiweg in Zeebrugge. Op de geïmproviseerde parking stonden 45 vrachtwagens, waarvan 13 chauffeurs verklaarden voor het Litouwse transportbedrijf van Ramonas A. te werken. “Op het moment van de controle was het aan het stormen”, pleitte de advocate van enkele slachtoffers. “Een chauffeur stond zich in z'n onderlijfje buiten te wassen met water uit een bidon. Op het terrein was slechts één mobiel toilet voorhanden zonder wc-papier of toiletbril. Er hing een sterke urinegeur en er waren uitwerpselen aanwezig.”

De burgerlijke partij hekelde het feit dat op het terrein geen stromend water aanwezig was of een lokaal waar de truckers zich konden opwarmen. “De chauffeurs van de beklaagde werden met minibusjes van Litouwen naar België gebracht om tegen te lage verloning en in mensonterende omstandigheden te werken.”

Volgens het arbeidsauditoraat zorgde Ramonas A. voor oneerlijke concurrentie. Hij betaalde z’n chauffeurs immers volgens Litouws recht, terwijl het grootste deel van z'n activiteiten in België zouden hebben plaatsgevonden. “Tijdens het onderzoek werd een studie uitgevoerd”, stelde arbeidsauditeur Jeroen Lorré. “Belgische firma’s konden hun klanten een prijs aanbieden van 1,10 à 1,78 euro per kilometer, terwijl de beklaagde aan 0,83 à 0,90 euro per kilometer factureerde. Dat zegt alles.”

De Litouwse transporteur en z’n bedrijf werden vervolgd voor sociale dumping. Volgens de arbeidsauditeur maakten ze zich schuldig aan mensenhandel en zwartwerk. Bovendien zouden ze hun truckers te weinig betaald hebben. Ramonas A. riskeert daarvoor 18 maanden cel en 312.000 euro boete. Z’n firma hangt een geldboete van liefst 936.000 euro en verbeurdverklaring van 640.609 euro boven het hoofd.

De verdediging vroeg echter over de ganse lijn de vrijspraak. “Aanvankelijk waren langs de Kiwiweg voorzieningen voor de truckers, maar die werden door de eigenaar gesloten omdat het er te vuil werd”, pleitte meester Jurgen Van Grasdorff. “Mijn cliënt heeft al het mogelijke gedaan om een andere plaats te realiseren voor z'n werknemers, omdat hij wilde dat ze goed behandeld werden. In Zeebrugge is dat hem echter niet gelukt, terwijl dat in andere steden wel het geval was.” De advocaat van Ramonas A. betwistte daarnaast dat het centrum van de tewerkstelling in België lag en de lonen van de truckers te laag waren. Vonnis op 24 februari.