Agent na geweld steeds vaker in de kou

Politieagenten die slachtoffer zijn van geweld, staan steeds vaker in de kou. De casemanagers van de politie die hen moeten begeleiden, kunnen het werk niet aan en laten noodgedwongen zaken schieten. De politietop negeert hun noodkreten, zeggen ze.

Koen Voskuil 16-02-18, 03:01

Casemanagers steunen agenten als ze op hun kwetsbaarst zijn: als slachtoffer. Ze helpen bij het terugkrijgen van medische kosten of het verkrijgen van psychische hulp. Daarnaast zorgen ze voor juridische ondersteuning. Maar ze kunnen het werk niet meer aan. In twee jaar tijd is het aantal GTPA-casemanagers (Geweld Tegen Politieambtenaren) gedaald van vijftig naar elf. Sindsdien loopt het werk ze over de schoenen. ,,Ik heb geen tijd meer voor een fatsoenlijk gesprek, voor een fatsoenlijke voorbereiding van een zitting, laat staan voor het bijwonen van een zitting”, zegt een van hen.

Voorzitter Jan Struijs van politiebond NPB noemt de inkrimping schandalig. ,,Iedereen spreekt ferm uit dat geweld tegen politiemensen niet moet kunnen. Er zijn ook goede protocollen opgezet. Maar keer op keer als politiemensen een beroep doen op die regeling worden ze in de kou gezet. De korpschef heeft duidelijk beloofd politiemensen optimaal te begeleiden. Die belofte moet hij nakomen, want zo ga je niet met mensen om die dag en nacht klaar staan om de burgers van dit land te beschermen.”

Keer op keer als politiemensen een beroep doen op die regeling worden ze in de kou gezet
Jan Struijs, voorzitter politiebond NPB

Duizenden incidenten

Jaarlijks worden ruim 9.000 incidenten tegen agenten gerapporteerd. Het merendeel betreft lichtere vergrijpen, zoals burgers die beledigende taal uitslaan of bijten, krabben en schoppen. Maar het gaat ook om zwaardere zaken. Elk jaar raken tussen de 1.000 en 1.200 agenten gewond. Alleen afgelopen maand zijn al dertien gevallen van poging tot doodslag geregistreerd. En al drie keer dit jaar reed een burger met een voertuig in op een agent.

Dat laatste overkwam in augustus vorig jaar een agente in de eenheid Noord Nederland, die afkwam op een melding van huiselijk geweld. De verdachte was inmiddels in zijn auto gaan zitten. Toen de agente het portier opende, reed hij ineens achteruit. De agente werd meters meegesleurd en viel met haar gezicht op straat. Ze kwam er met flinke hoofdwonden vanaf.

Niet gesteund

De agente werd in eerste instantie goed gesteund, vertelt ze. ,,Iedereen vraagt hoe het met je gaat. Ook de casemanager hielp me, bijvoorbeeld met het verhalen van de kosten. Dat waren doktersrekeningen en mijn bril was stuk.” Maar toen de dader uiteindelijk werd veroordeeld voor een poging tot zware mishandeling, bleek haar casemanager ziek en er was niemand die hem verving. ,,Ik moest het vonnis in mijn zaak uit de lokale media vernemen. Dat voelde niet fijn. Ik voelde me op dat moment niet gesteund.”

Het is door de onderbezetting dat casemanagers steeds vaker dit soort steken moeten laten vallen. Twee begeleiders schreven in oktober 2016 al een ‘hartenkreet’ aan korpschef Erik Akerboom. Toch vond verdere inkrimping plaats. De overgebleven casemanagers luiden nu de noodklok via politiebond NPB.

Nijpend

Vooral in de eenheid Oost-Nederland, de grootste regio, blijkt de situatie nijpend. Waar voorheen vijf casemanagers actief waren, zijn het er nu twee, van wie er een langdurig ziek thuis zit. En dat speelt in meer regio's. Door ziekte van een casemanager werd een politiemedewerker, die na een schietincident met een posttraumatisch stresstoornis (PSST) thuiszit, de dupe. Hij hoorde daardoor niets meer over zijn zaak.

Jan Struijs van politievakbond NPB vindt dat het aantal casemanagers snel moet worden uitgebreid. ,,Politiemensen in een kwetsbare positie worden nu niet geholpen. De mensen die hen begeleiden doen hun best, maar zijn gewoon met te weinig.”

Afspraken

Als je besluit om alle incidenten tegen politiemensen op te pakken, dan moet je die belofte nakomen aan je personeel
Jaap Timmer, politiesocioloog

Afspraken moet je nakomen, vindt ook politiesocioloog Jaap Timmer, die al jaren geweldszaken tegen de politie bestudeert. ,,Als je besluit om alle incidenten tegen politiemensen op te pakken, dan moet je die belofte nakomen aan je personeel. Als er sprake is van een onderbezetting, moet je of het aantal casemanagers uitbreiden, of niet meer elk geval in behandeling nemen. Je zou dan kunnen afspreken om verbaal geweld minder prioriteit te geven.”

Peije de Meij, portefeuillehouder GTPA van de politie, erkent de problematiek en zegt eraan te werken. ,,GTPA is een belangrijk onderwerp waar wij veel aandacht voor hebben. Bij de vorming van één landelijk politiekorps is voor een andere werkwijze gekozen, namelijk één casemanager per eenheid. Wij onderkennen dat dit te krap was en daarom is er meer capaciteit voor vrijgemaakt. In eerste instantie is deze extra capaciteit tijdelijk vrijgemaakt, maar er wordt momenteel gekeken hoe hier structureel invulling aan wordt gegeven.”