Test Mazda MX-30: onhandigheid troef in eerste elektrische Mazda

Mazda MX-30 (145 pk/107 kW), vanaf €33.140 

Er is een nieuw tijdperk aangebroken, lijkt Mazda met de MX-30 te willen zeggen. Niet alleen met zijn elektrische aandrijving, maar ook met zijn onderscheidende design. Echter, als zo vaak zijn de ontwerpers in al hun creativiteit gestruikeld over de gebruiksvriendelijkheid.

De zogenoemde ‘suicide doors’ zijn daarvan het duidelijkste voorbeeld: voor- en achterportieren die in verschillende richtingen openzwaaien. Het kleinste, achterste zijdeurtje helpt mee aan de coupé-uitstraling. Maar neem je passagiers mee, dan wordt het onhandig. Je moet eerst het achterste zijportier dicht doen voordat je het voorste zijportier kunt sluiten. De passagier achter de bestuurder kan met een knopje de voorstoel elektrisch naar voren schuiven, zodat hij iets meer uitstapruimte heeft, maar verder is de zitruimte achterin vooral krap. En de bagageruimte is met 366 liter ook niet meer dan gemiddeld.

Het interieur blijkt verrassend fraai afgewerkt. Maar sommige knopjes op het stuur zijn met een zonne- of leesbril lastig te zien, doordat de icoontjes te weinig contrasteren met de achtergrond.

En dan hebben we het nog niet over het allergrootste ongemak gehad: de reikwijdte van deze elektrische auto. Het relatief kleine batterijenpakket is volgens Mazda een bewuste keus. Dat is immers goedkoper en lichter van gewicht. Maar in de praktijk kom je er niet verder dan 180 kilometer mee. Officieel (volgens WLTP-norm) zou het 200 kilometer moeten zijn, maar dat is natuurlijk nog steeds veel te weinig.

De Mazda is in z’n rijgedrag niet de snelste in zijn klasse, alhoewel vlot genoeg. De besturing werkt licht en precies en het onderstel reageert comfortabel genoeg op oneffenheden in de weg. De MX-30 dankt z’n rijdynamiek natuurlijk ook aan het relatief lage gewicht van amper 1600 kilogram. Dat is dan weer wel een pluspunt. 

Plus
+ Dynamisch weggedrag.
+ Relatief laag gewicht.
+ Karakter in het design.
+ Afwerking interieur.

Min
- Erg beperkte reikwijdte.
- Zeer onhandig en krap voor passagiers achterin.
- Niet de snelste.

Eindcijfer
5,7

Conclusie 
Moeilijk doen terwijl het makkelijk kan: dat gevoel overheerst in de Mazda MX-30. De achterbank is lastig bereikbaar en de reikwijdte stelt teleur. Soms kun je maar beter niet proberen het wiel opnieuw uit te vinden.

Een aanhanger of zelfs een fietsdrager kun je bij deze elektrische Mazda wel vergeten: feitelijk onmogelijk.

De elektro-Mazda oogt pittig en extravert. Kijk maar eens hoe dreigend hij uit z’n ogen kijkt en kijk ook eens naar de dieptewerking in de vormgeving van de achterlichten: echt spannend, hoor.

Verrassend: in het fraaie interieur zien we zelfs kurk en kunststof van gerecyclede petflessen. Mazda begon een eeuw geleden als onderneming die, onder een andere bedrijfsnaam, kurk produceerde.

Een apart aanraakscherm is er voor de klimaatregeling. Het centrale scherm, voor het infotainment, wordt met een BMW iDrive-achtige, centrale draai/drukknop bediend. Werkt best goed.

Bijkomend ongemak van de ‘suicide doors’: de passagiers achterin hebben nauwelijks zicht door de piepkleine zijruiten.

Bijzonder: de gordel van de voorstoel is in het achterste zijportier ingebouwd.

In 9,7 seconden sprint deze Mazda vanuit stilstand naar 100 km/h. Zijn topsnelheid is begrensd op 140 km/h. Andere elektrische auto’s, ook in deze prijsklasse, zijn aanzienlijk sneller.

Tijdens deze test weigerde de Mazda bij een laadstation op te laden. Op beide aansluitpunten van dit station werd het laadabonnement ogenschijnlijk wel geaccepteerd, maar kwam er vervolgens nauwelijks nieuwe stroom in het batterijenpakket. Dat is de grote frustratie van de elektrisch rijder: als de auto onmogelijk op te laden is. Gelukkig ging het bij een ander laadstation wel goed.

Het accupakket weegt ‘slechts’ 310 kilo en heeft een capaciteit van 35,5 kWh. Dat is voor een auto van dit formaat weinig. Geen wonder dat de MX-30 zelfs volgens de officiële WLTP-norm slechts 200 kilometer ver komt.

Mazda stelt dat de kleine batterij gewicht bespaart, waardoor de auto efficiënter met energie omgaat. En, zo stellen de Japanners, bij de ontwikkeling en productie van een accu komt een forse hoeveelheid CO2 vrij, dus als je een kleine accu ontwikkelt en bouwt, is de uitstoot lager. De auto zou er ook relatief goedkoper door kunnen zijn, maar dat is in de prijslijst van de MX-30 helaas niet terug te zien.

Op wisselstroom kan er op één fase - tergend langzaam - tot 6,6 kW worden geladen. Op gelijkstroom gaat het veel sneller, tot 50 kW.

De Mazda MX-30 is te koop vanaf €33.140 en heeft een behoorlijk rijke standaarduitrusting. De geteste auto heeft het hoogste Luxury-uitrustingsniveau, waarmee zijn prijs op €39.140 komt. 

In ons uitgebreide dossier Autotest vind je alle eerder verschenen tests.