Test Fiat 500e: schattige elektrorugzak met een wel érg volwassen prijs

Fiat 500e (118 pk/ 87 kW), vanaf € 24.900 

De tijd dat kleine auto’s per definitie betaalbaar zijn, ligt al een tijdje achter ons. En als ze elektrisch zijn, schrik je helemaal van de prijs. Zo begint de nieuwe Fiat 500e (met de e van elektrisch) bij €24.900, en dan krijg je niet eens de versie die je hebben wilt. Om het instapmodel ‘Action’ nog enigszins betaalbaar te houden, monteert Fiat namelijk minder accu’s in de bodem (23,8 kWh) waarmee je in theorie 180 kilometer per lading haalt.

Bovendien krijg je een minder sterke elektromotor met 95 pk, terwijl de overige versies het schoppen tot 118 paardenkrachten en beschikken over 42 kilowattuur aan accu’s. Daarmee belooft Fiat een veel inzetbaarder rijbereik van 320 kilometer, wat in de praktijk overigens eerder op 260 kilometer uitkomt. En met die betere technologie kost de 500e plotsklaps minimaal € 28.600.

De schattige Fiat heeft handige, moderne technologie. Zoals de Fiat Co-Driver, een semi-zelfstandige rijfunctie waarmee hij het verloop van de weg grotendeels zelf volgt. Én hij verrast met leuke details. Zo is het geinig dat je de skyline van z’n geboorteplaats Turijn terugziet op de plek waar je je smartphone draadloos kunt opladen. Maar belangrijker is dat de 500e goed in elkaar steekt, heel soepel rijdt en dat zijn interieur gemaakt is van mooie materialen.

Prettig is ook hoe je zonder zelf te remmen door stadsverkeer kunt rijden (doseer het stroompedaal nauwkeurig en de afremmende elektromotor doet de rest), heel vlot sprintjes kunt trekken als dat nodig is en dat grotere bestuurders nu ook eindelijk goed in dit moderne Italiaanse rugzakje passen. Dit is één van de meest volwassen stadsauto’s die je kunt kopen, alleen jammer dat z’n prijs minstens zo volgroeid is. 

Plus
+ Een en al originaliteit.
+ Prettig afgestelde aandrijflijn.
+ Moderne (rijhulp-)systemen leverbaar.

Min
- Voorin ruim, achterin niet.
- Kleine actieradius basisversie.
- Hoge aanschafprijs.

Eindcijfer
8,3

Conclusie
Deze elektrische Fiat rijdt vlot en ontspannend en blijkt ook een heel prettige stadsauto om in onderweg te zijn. Voor een auto van dit formaat is z’n prijs aan de hoge kant: dat is verklaarbaar door de moderne techniek, maar het is ook z’n grootste minpunt.

Hoe verzin je het: het allergoedkoopste, dus instapmodel heet Action. Heeft verder niks te maken met de gelijknamige winkelketen, maar toch. Fiat had in het verleden wel meer moeite met modelnamen. Zo was er ooit de Croma, die deed denken aan een pakje braadboter.

Het onderstel zou wel wat minder stug mogen zijn.

Om elektrisch rijden écht betaalbaar te maken voor iedereen, zou deze Fiat eigenlijk de helft moeten kosten. Maar accutechniek is nu eenmaal nog steeds erg duur. Aan de andere kant: de 500e is niet bedoeld als goedkoop, nuchter vervoer. Dit stijlicoontje is perfect voor mensen die uitstootvrij willen flaneren in een charmante auto die een glimlach veroorzaakt.

Het is knap hoe Fiat een klassiek icoon opnieuw tot leven heeft weten te wekken, geheel passend in de huidige tijd. Ook ten opzichte van de vorige moderne generatie (die nog altijd leverbaar is als hybride) werd hij op essentiële punten verbeterd: de zitpositie voorin is veel beter, hij heeft de juiste hulp- en veiligheidssystemen aan boord en als geheel is de 500e stukken vloeiender om te rijden. Dat komt niet in de laatste plaats door de uitstekende elektrische aandrijflijn, die soepel presteert maar ook heel natuurlijk met één pedaal valt te rijden.

Omdat de 500e volgens Fiat uitstekend geschikt is als deelauto, is het bedienen van de auto heel simpel gemaakt. Zo bedien je de automaat met vier duidelijke knoppen (P, R, N en D) op een rijtje. Helaas werkt het in de praktijk niet altijd even gebruiksvriendelijk. Bij manoeuvreren tijdens parkeren kun je bijvoorbeeld niet op de tast van ‘Drive’ naar ‘Reverse’ schakelen, zoals dat bij een ‘normale’ schakelpook wel kan. Nu moet je telkens even kijken welke knop je indrukt, en dat is soms onnodig onhandig.

Tijdens het rijden kun je kiezen uit drie rijstanden: Normal, Range en Sherpa. In de laatste modus springt de Fiat zo zuinig mogelijk met zijn resterende energie om (net als een sherpa die de spullen van bergbeklimmers naar boven tilt, vandaar die naam) door onder meer de airco uit te schakelen, minder motorvermogen te leveren en de topsnelheid te begrenzen op 80 kilometer per uur. Alles om ervoor te zorgen dat je, in geval van een lage accuspanning, toch je volgende laadpaal nog redt.

Naast de geteste driedeurs hatchback levert Fiat nog twee andere carrosserievarianten van de 500e, zoals een cabriolet met een canvas schuifdak dat elektrisch tot over de achterruit kan zakken. Wie een open 500e wil, betaalt minimaal 31.600 euro voor de goedkoopste uitvoering.

De derde versie bestond voorheen nog niet en heet ‘3+1’, vanwege een extra zijdeurtje aan de passagierskant; die opent tegen de rijrichting in en biedt een veel eenvoudiger toegang tot de achterbank. Dat is een fraaie oplossing voor meer praktische inzetbaarheid zonder dat de 500 langer is geworden. Dat extra deurtje kent wel een flinke meerprijs, want de 3+1 is leverbaar vanaf 30.600 euro.

Ondanks z’n kleine formaat is het energieverbruik van de elektrische 500 hooguit redelijk. Tijdens de testperiode verbruikte de auto gemiddeld 15,8 kilowattuur per 100 kilometer, wat neerkomt op een rijbereik van zo’n 265 kilometer op een volgeladen accupakket. Fiat claimt overigens 320 kilometer volgens de WLTP-meetmethode, met de kanttekening dat het verbruik bij rustig rijden in de stad stukken lager ligt.

De Fiat zit werkelijk vol met leuke details die je zintuigen prikkelen. Zo knipoogt hij met z’n koplampen zodra je hem ontgrendelt, verwijzen de uitstekende knipperlichtjes in de voorspatborden naar de originele 500 uit 1957 (wiens vormen terugkomen in de deurpanelen) en kun je kiezen voor stoelbekleding gemaakt van gerecycled oceaanplastic.

Alsof dat nog niet genoeg is, zingt de 500e een liedje – echt waar – zodra je wegrijdt na het starten. Dat bekende deuntje komt uit de film Amarcord van Federico Fellini en werd gecomponeerd door de beroemde Nino Rota die ook de muziek uit The Godfather-films maakte. Dat is nog eens een originele manier om de buren te groeten als je de straat uit rijdt!

Jammer genoeg was de testauto niet helemaal vrij van elektronische storingen. Zo weigerde de DAB+-radio een aantal keer dienst, koppelde de telefoon niet altijd even soepel en begrijpt de spraakbediening regelmatig niet goed wat je hem opdraagt. Er zitten veel mooie moderne systemen op de auto, maar afgaand op deze testauto lijkt er softwarematig nog wel wat voor verbetering vatbaar.

In vergelijking met andere moderne elektrische auto’s blinkt de 500e niet uit door z’n snelle laadtijden. De goedkoopste Action-versie kan maximaal met 50 kilowatt laden, terwijl de duurdere varianten zijn voorzien van een sterkere lader die 85 kW aan kan. Voor een stadsauto is dat prima (je ‘tankt’ zo 50 kilometer bij in minder dan tien minuten), maar bij langere ritten sta je al snel veertig minuten te wachten totdat hij weer voor 80 procent vol zit. 

In ons uitgebreide dossier Autotest vind je alle eerder verschenen tests.