‘Guilty Pleasure’: rijden met de Lexus LC 500 Convertible

De Lexus LC 500 Convertible kan worden gezien als de spirituele opvolger van de SC 430, die eveneens was voorzien van een dikke achtcilinder motor. Bij dat model werd echter gekozen voor een stalen klapdak en ook had de auto vanuit bepaalde hoeken wat koddige vormen. In de LC 500 werd gekozen voor een stoffen exemplaar om de fraaie daklijn van de coupé zo goed mogelijk te behouden en dat is wat ons betreft gelukt. 

De LC 500 is Een dikke achtcilinder zonder hybride aandrijving en zelfs zonder turbo's: Lexus kan het zich gemakkelijk permitteren. Als geheel stoot het Toyota-Lexus-concern namelijk vrij weinig uit gezien het grote aantal hybrides. Daar waar een merk als Mercedes-Benz de 6,3 liter metende V8-motoren heeft vervangen door zuiniger 4.0-blokken, vertrouwt Lexus voor de LC500C en LC 500 cabrio op dikke ongeblazen aandrijflijnen met een inhoud van vijf liter en 464 pk.

Dat heeft zo zijn voordelen. Een mooie atmosferische motor reageert alerter op commando's van het gaspedaal doordat er geen turbo's op stoom hoeven te komen. Ook klinken grote V8-motoren beter doordat de aanjagers geen motorgeluiden afvangen. En dat blijkt wanneer we de cabrio flink de sporen geven. De sonore brom gaat bij zo'n 4000 toeren over in een gehuil dat hele volksstammen doet omkijken. Wat dat betreft geldt dus ook in Japan de frase ‘there's no substitute for cubic inches’.

De LC 500 cabrio is een grote auto met uitstraling. Ook de vormgeving is goed. Als cabrio loopt zijn kofferbak wat te hoog door omdat hier ook het dak opgeborgen wordt en de achterzijde oogt ons iets te oosters, maar als geheel oogt het ontwerp coherent. Binnen zien we een luxueus interieur met mooie meters en bedieningsinstrumenten en prachtig leer. Wel zitten sommige knoppen op voor ons westerlingen vreemde plekken, zodat je je niet direct thuisvoelt. Bij de stereo overheersen de middentonen, maar het geluid blijft loepzuiver, ook op standje tien en er is een cd-speler aan boord. Uniek.

Instappen gaat gemakkelijker dan uitstappen door de lange en zware deur. Door de lage zitpositie val je bijna de auto in en dan valt de deur bijna achter je dicht, maar wanneer je de 500C wilt verlaten, is dat een ander verhaal.

Wanneer eenmaal de startknop is ingedrukt en het dak wordt geopend, begint het grote genieten. De motor komt met een flinke grom tot leven, maar even later sluiten allerlei kleppen zich in het uitlaatsysteem en klinkt de Lexus weer redelijk beschaafd.

Althans: totdat je het gaspedaal diep intrapt, want dan dan laat de auto zijn compleet andere kant zien. De Lexus schiet als een vuurpijl richting de horizon dankzij zijn motor die moeiteloos 8000 toeren draait. Vooral met open dak is dat een enerverende ervaring. De bak schakelt plotseling woest en met een knal over, de stuurbekrachtiging wordt directer, terwijl de tractiecontrole probeert de boel enigszins onder controle te houden.

Tevergeefs, de achterwielen gillen om grip, de wind zorgt ervoor dat je kapsel er binnen de kortste keren uitziet alsof er vuurwerk in is ontploft en alles lijkt plotseling afgesteld om deze auto tot grootse prestaties op te zwepen. Wanneer we het gaspedaal naar beneden blijven duwen, zal de meter uiteindelijk voorbij de 270 km/u schieten. Even later, wanneer je na tot stilstand te zijn gekomen bij een verkeerslicht rustig wegrijdt, is alles weer normaal. 

Loom en kalm vervolgen we onze weg in de wetenschap dat deze Lexus meer is dan een gemakzuchtig gemaakte Gran Turismo.  Okee, de auto heeft een tikje last van overgewicht en het zicht rondom is matig door de hoge achterzijde en smalle ramen, maar de aanwezigheid van een echt sperdifferentieel en de werkelijk fantastisch te doseren remmen maken een hoop goed. De besturing is dan weer iets te kunstmatig vanwege zijn variabele bekrachtiging, Wij zijn er niet dol op, maar de doelgroep wellicht wel.

Om ervoor te zorgen dat je ook met open dak gerieflijk verblijft aan boord, is de Lexus voorzien van anti-geluid, dat ervoor zorgt dat hinderlijke windgeluiden deels worden gedempt. Het standaard transparante windschermpje tussen de twee achterstoelen helpt overigens ook al aardig en dan krijg je er ook nog eens een extra groot uitneembaar windscherm bij. Last van kou krijg je ook niet snel dankzij de warme lucht die desgewenst uit de hoofdsteunen stroomt en uiteraard zijn de stoelen ook verwarmd en - desgewenst - gekoeld.

Wanneer de Lexus doorheeft dat je hard wilt rijden, past ‘ie zijn schakelprogramma aan, maar je kunt de boel ook zelf op standje sportief zetten. Helaas moet dat via het menu worden geregeld, liever hadden we daartoe een draaiknop of iets dergelijks gehad zodat je snel van settings kunt veranderen. In de sportstand verhardt het onderstel merkbaar en blijft de bak alerter door niet direct naar de tiende (!) versnelling door te schakelen bij lage snelheid. Toch is het geen auto die graag hard rijdt. Hij kan het wel, maar je moet 'm dan wel flink oppoken. Ook is 464 pk op of net over de grens voor achterwielaandrijving. De auto kan zijn vermogen soms moeilijk overdragen op het asfalt. 

De kofferbak houdt niet over met een inhoud van 149 liter, maar gelukkig heb je ook nog Porsche 911-achtige achterbankjes waar je flink wat bagage op kwijt kunt. Het stoffen dak bestaat uit vier lagen en kan binnen vijftien seconden worden geopend en gesloten bij snelheden tot 50 km/u. De dakconstructie maakt de Lexus 105 kilogram zwaarder, al komt dat extra gewicht vooral van de onderhuidse verstevigingen en van de actieve rolbeugels die automatisch uitklappen bij een eventuele koprol. Eenmaal geopend klinken de hemelse tonen van de V8 helemaal oorverdovend mooi en wanneer je met geopend dak onder een blauwe herfstlucht rijdt, zijn alle minpuntjes snel vergeten. Behalve de vanafprijs van 186.995 euro wellicht.