Jazz Middelheim blikt terug op bevrijdingsfeest voor 13.500 feestvarkens en muziekliefhebbers

Jazz Middelheim behoort tot het selecte clubje Belgische festivals met onder andere ook Alcatraz in Kortrijk en Paradise City in Steenokkerzeel dat kon doorgaan na de versoepelingen van 13 augustus. Dat wil zeggen: mét Covid Safe Ticket, en zonder mondmaskers en sociale afstand.

“Daarom maakte niet enkel de muziek deze editie legendarisch, maar ook de sfeer en de beleving”, klinkt het bij Jazz Middelheim. “Het zonnige weer van de eerste dagen, zorgde voor een uitgelaten sfeer, aangedreven door een overheersende ‘het-mag-weer’-mentaliteit bij het publiek.”

_{(lees verder onder de foto)}

Met moshpits voor het podium en elke druppel pils die weggedronken werd op de eerste avond, is ‘uitgelaten’ nog een understatement. Ongezien voor Jazz Middelheim. Ook organisator Bertrand Flamang heeft dat gezien. “We zijn erin geslaagd om een groot bevrijdingsfeest te houden dat op een veilige en verantwoorde manier kon doorgaan.”

“Op Jazz Middelheim werd nog maar eens duidelijk over hoeveel toptalent van eigen bodem we hier beschikken”, klinkt het verder. “Onder hoogtepunten mogen we MiXMONK en STUFF. rekenen. Ook de jonge Belgen - met Samuel Ber op kop - maar ook Lara Rosseel en ECHT! ontpopten zicht tot volwaardige hoofdacts. Het toont aan dat onze Belgische scene over een onwaarschijnlijke rijkdom beschikt.”

_{(lees verder onder de foto)}

“De revelatie van het festival was stemkunstenares Youn Sun Nah. Ons publiek ontdekte én omarmde de Koreaanse artieste met veel gretigheid. Ook de Fransman Michel Portal toonde ons dat hij ondanks zijn 85 jaar niet veel moeite had ons ervan te overtuigen dat er op wereldklasse geen leeftijd staat.”

Marc Wetys, producer van radiozender Klara, gewezen organisator van Jazz Middelheim en nog steeds belangrijkste partner, is blij dat hij er weer bij was. “Live radio kunnen maken met zoveel schoon volk, het is geweldig. Een full house vanaf dag één met Dans Dans in optima forma en een ontketende STUFF.. Verder was ik onder de indruk van MiXMONK en de wereldjazz van Toine Thys ‘Overseas’. De goedlachse Italiaan Stefano di Battista pakte iedereen in met zijn tribuut aan Ennio Morricone. Michel Portal bewees dat 85 ook maar een getal is en Philip Catherine speelde de pannen van de tent.”