Honderd Oekraïense vluchtelingen leren Antwerpse haven kennen met plezierboot: “Ideaal om ons land te ontdekken, én elkaar”

Johan van Engelant (57) heeft een persoonlijke band met Oekraïne. Hij reist graag en heeft al heel veel van de wereld gezien. In Oost-Europa voelt hij zich naar eigen zeggen het beste thuis. “Het is een prachtige regio met mooie mensen”, zegt Johan. “Het is een kant van Europa die misschien niet zo populair is bij ons als reisbestemming, maar er vallen zoveel parels te ontdekken.”

Het voelde dan ook als zijn plicht om iets voor Oekraïense vluchtelingen te doen bij het uitbreken van de oorlog. “Met onze scholengemeenschap in Vilvoorde hebben we zo al vele Oekraïense kinderen opgevangen en hebben we speciaal een OKAN-klas opgericht voor Oekraïense nieuwkomers”, spreekt Johan even als algemeen directeur van KOV.

_{(lees verder onder de foto)}

Maar ook persoonlijk wil hij zijn steentje bijdragen. “Zo heb ik veel goederen verzameld om richting de Oekraïense grens te sturen en organiseer ik hier in Vlaanderen en Brussel excursies, zodat onze nieuwkomers het land beter kunnen leren kennen. En elkáár.”

Johan rekent daarvoor op de goodwill van anderen. Zo heeft hij tijdens de eerste excursie gratis het speelgoedmuseum in Mechelen kunnen bezoeken voor jonge moeders en hun kinderen. Ook werd toen de Sint-Romboutskathedraal bezocht samen met de aartsbisschop. Sindsdien organiseerde Johan ook citytrips naar Brugge, Gent en Brussel. En nu is met de haven dus ook Antwerpen aan de beurt, waar Johan zelf woont.

_{(lees verder onder de foto)}

“Toch het belangrijkste punt van de stad, de poort naar de wereld”, benadrukt Johan. “Dankzij Philip De Prest kunnen we beroep doen op een plezierboot van Flandria waarmee we de rondleiding te water kunnen doorbrengen. Intussen hebben de vluchtelingen hier al wat centjes bij elkaar kunnen verdienen, en vraag ik een erg lage inkomprijs voor de trip. De opbrengst ervan gaat naar goede doelen die Oekraïne steunen.”

De excursies zijn niet enkel bedoeld om het land te leren kennen, maar ook zodat de vluchtelingen met elkaar in contact komen. “Die mensen zijn van oorlog gaan lopen, dikwijls enkel vrouwen en kinderen, ze kennen hier niemand. Op deze manier hoop ik hun sociaal contact wat te vergroten.”

Johan was na afloop van de rondvaart erg geraakt. “Een jonge knaap was blij dat de opbrengst van de trip onder andere gebruikt werd om hulpgoederen te kopen voor de soldaten aan het front", zegt hij. “Zijn vader is één van die verdedigers, dus in zekere zin hielp hij zijn vader door mee te varen.”