Het geheime liefdesperron van koning Leopold II: Infrabel onderzoekt hardnekkige stadslegende in Zurenborg-wijk

Urban legends: ze maken de jaarlijkse burenbabbel wat pittiger. Ook in de residentiële belle-époquewijk Zurenborg doet al jaren het gerucht de ronde dat rokkenjager Leopold II een liefdesperron liet bouwen om zijn Antwerpse minnares in alle discretie te kunnen frequenteren. Parallel aan de Transvaalstraat is er op luchtfoto’s een verbreding van de spoorweg te zien, een kleine uitstulping die de legende zou kunnen staven. 

Daarbij komt de grote muur met gewelven die we onder de constructie vinden wanneer we in de tuin van Inge Schoups staan. Samen met haar man Erwin woont ze in één van de zeven woningen die in het indrukwekkende ensemble in neo-Griekse stijl in de Transvaalstraat gevestigd zijn: “De Griekse Tempel noemen ze het in de volksmond”, legt ze uit. “De legende gaat dat Leopold II de tempel liet bouwen voor zijn maîtresse. Zij zou in het middelste huis wonen, en de kinderen die ze met hem maakte zouden de woningen ernaast krijgen.” Een duik in de stadsinventaris leert ons dat het ensemble in 1904 gebouwd werd door Naamloze Maatschappij voor het Bouwen van Burgerhuizen. De opdrachtgever wordt niet vermeld.

^{(lees verder onder de foto)}

Wie intrekt in één van de sierlijke herenhuizen in art-nouveaustijl in de Zurenborgwijk, krijgt het gerucht van de buren wellicht voorgeschoteld: “Toen wij hier in 1984 kwamen wonen, leefde het verhaal hier wel”, vertelt Schoups. “Mijn buurvrouw woont hier al tien jaar langer en ook zij kent de overlevering dankzij buurtbewoners. We zien wel dat de wijk verjongt, maar op het moment dat je hier komt wonen, wordt het ‘cowboyverhaal’ je wel verteld.” Zelf ziet Schoups enkele aanwijzingen die het verhaal kunnen bevestigen, maar erin geloven doet ze niet: “Je zou kunnen zeggen dat Leopold II het perron liet bouwen om discreet uit de trein te kunnen stappen, maar discretie was voor hem geen prioriteit. Hij toonde zich meermaals publiekelijk met zijn maîtressen, dus ook al zijn er aanwijzingen, het is niet waar.”

^{(lees verder onder de foto)}

Het vermeende liefdesperron ligt op een zijspoor tussen station Zurenborg en Berchem station, op zo’n anderhalve kilometer van Antwerpen Centraal. De ringspoorweg werd in 1873 aangelegd. “Centraal-Station is in opdracht van Leopold II gebouwd”, weet spoorwegjournalist en mede-auteur van het boek ‘Antwerpen Op Het Spoor’, Herman Welter. “Maar op de inhuldiging was hij niet eens aanwezig. Hij vond dat Antwerpen een waardig station verdiende met alle pracht en praal. In de archieven van de NMBS hebben we nooit iets teruggevonden van een perron op Zurenborg. Kwam de koning naar Antwerpen, dan was dat hoogstwaarschijnlijk tot aan het chique Centraal-Station, al werd daar geen, in tegenstelling tot de stations in Brussel, koninklijke wachtruimte gebouwd. De overlevering van het liefdesperron blijft onbetrouwbaar, het kan in ieder geval op geen enkele manier bewezen worden.”

^{(lees verder onder de foto)}

Dat beaamt Stan Wagemans, tevens mede-auteur van Antwerpen Op Het Spoor: “Er is in de archieven niks, maar dan ook niks, terug te vinden van een geheim perron. De gewelven die je vanuit de tuin van mevrouw kan zien vind je overal, kijk maar naar de Draakplaats iets verderop. De uitstulping zou kunnen betekenen dat er een trap is geweest, maar ook daar is niks over terug te vinden. Verder duidt de betonnen constructie op de plaats waar geluidsschermen werden geplaatst.”

“De betonnen constructie die je ziet is inderdaad een geluidswerende maatregel in de plaats van een minnares-maatregel”, zegt woordvoerder van Infrabel Thomas Baeken. Hij ging vandaag met een expert ter plaatse om het gerucht nader te onderzoeken. Ze vingen bot: “Op de luchtfoto zie je een uitstulping dat mogelijks een perron zou kunnen geweest zijn, maar dat krijgen we nergens bevestigd. De specialiste merkte op dat de plaats in kwestie helt, en een perron moet recht kunnen liggen, dat kan dus niet op een helling gebouwd worden. We vermoeden dat het eerder een soort toegangsweg voor arbeiders om gemakkelijker bouwmaterialen te transporteren. Het is een leuke urban legend, maar wel een broodjeaapverhaal.”