PREMIUM
Ga eens iets nuttigs doen
column annemarie van de vreugde,,Wat wil je later worden?’’, vraag ik de jongste. Ze hoeft er niet lang over na te denken. ,,Brandweerman of zeemeermin.’’
Ik benijd haar wel, ik wist nooit wat ik wilde worden. Ook niet toen ik in mijn eindexamenjaar van de havo zat. Je zou denken dat mijn besluiteloosheid een studiekeuze in de weg zou staan. Toch werd daar op school niet al te ingewikkeld over gedaan. Als er een beetje geld was, ging je studeren en die studie moest vooral leuk zijn. Beviel de studie niet, boeide dat niet zoveel. Ging je toch gewoon lekker iets anders doen.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMcolumn annemarie van de vreugde
Speciaalbier en schone schijn op het terras
Een zondagmiddag op het terras. De sfeer is uitgelaten. Een gevoel van op voorhand spijbelen van de aankomende week. Dat de maandag met werk en werkelijkheid al zachtjes tegen de deur schopt vergeten we voor het gemak. Zeker naarmate er meer drank vloeit. Op het terras lijkt het ophouden van de schijn als vanzelf te gaan, we hebben het heerlijk met z’n allen. Ieder veilig achter zijn eigen façade. -
PREMIUMcolumn annemarie van de vreugde
Naald en draad omdat je toevallig een vagina hebt
Afgelopen weken sukkel ik niet meer ’s avonds op de bank in slaap om later verward wakker te schieten met aan mijn oogbollen vastgeplakte lenzen. Ik doe namelijk aan Dry January. Nu zit ik wel met rusteloze handen en gedachten. Hoe zet ik mijn verstand na een drukke dag even op nul zonder uren als een zombie te scrollen op mijn telefoon? Ik besloot naar de naald te grijpen. Een pretentieloos lapje breien zou me net genoeg afleiding geven. ,,Alcohol doet gekke dingen met je, maar geheelonthouding ook”, bedacht ik toen ik breinaalden en twee bollen wol afrekende. -
PREMIUM
Meer uren per dag werken in minder dagen, kan het?
Meer tijd voor ons sociale leven, minder files en minder drukte bij de kinderopvang. Om de problemen op de arbeidsmarkt aan te pakken, komt internist en hoogleraar Marcel Levi met een opmerkelijk voorstel: ga hetzelfde aantal uren werken in minder dagen. -
Slutshamen in de vrolijk gele ZWN bussen
Mijn moeder had geen rijbewijs. Ik geloof dat ze een keer of vier examen heeft gedaan, maar slagen lukte niet. Mijn vader was zelden genegen ons te chauffeuren. Die had andere dingen te doen na een nacht werken in de bakkerij. Slapen bijvoorbeeld. Of bier drinken in het café. Als we buiten het dorp moesten zijn, waren mijn moeder en ik aangewezen op de bus. -
interview
Paniek om een dringend mailtje van de baas: waarom ons brein soms worstelt met werk
Kenniswerk is zwaar voor onze mentale gezondheid, ziet Christianne Vink, psycholoog en auteur van Het grote hoe ik werk boek. Ze ontmoet in haar praktijk werkenden die worstelen met vermoeidheid en stress, en zich tegelijkertijd moeilijk kunnen concentreren. Wat kun je daaraan doen?
-
Koken & Eten
Hygiëne in de keuken: maak ook je kruidenpotjes af en toe goed schoon
Veel gevallen van voedselvergiftiging ontstaan thuis, aldus het RIVM. De meeste bacteriën in de keuken denk je waarschijnlijk te vinden in de keukenhanddoek, vuilnisbak of snijplank, maar uit een nieuwe studie blijkt dat kruidenpotjes nog grotere bacteriemagneten zijn. -
-
-
PREMIUMcolumn annemarie van de vreugde
‘Daar ben je veel te dik voor, kind’
Een van mijn ergste vakanties was die naar Salou. Zeventien jaar oud, met vijf vriendinnen naar het Sodom en Gomorra van Spanje. Voor mij, een te zware en onzekere jonge vrouw, was zo’n vakantie een nachtmerrie. Maar de groepsdruk won en zo bevond ik me die zomer toch in de bus richting Salou. -
PREMIUMcolumn annemarie van de vreugde
Romantiek op het vakantiepark
Dit jaar besloten we onze vakantie te vieren in Nederland. Voor het warme weer hoef je tenslotte niet meer naar het buitenland en we zagen een treinreis meer zitten dan een Schipholdrama. We gingen naar de Veluwe. Toen we nog met z’n tweeën waren hadden we niet meer nodig dan een lekker bed en een goede douche. Tegenwoordig sjouwen we twee kinderen mee. Die zijn lief, maar veranderen bij vlagen in mokkende hoopjes mens. Zeker als ze hun zin niet krijgen.