Door Rik Spekenbrink

Aan de ontlading na het laatste fluitje bleek wel dat er voor de hockeyers van Oranje meer op het spel stond dan alleen drie punten in de poulefase. Met de 3-2-zege op Duitsland werd een plek in de halve finale veiliggesteld en belangrijker: daarin ontloopt Nederland gastland België. Niemand die het vooraf uitsprak, maar het speelde wel degelijk. De wereldkampioen, op eigen veld op jacht naar een eerste Europese titel, die wil je liever niet al in de halve finale treffen. Nu gloort op het EK een droomfinale tegen de Zuiderburen, met als inzet ook nog een olympisch ticket.

Het was een fijn potje, de klassieker tegen Duitsland. Soms stevig, steeds spannend. Nederland was de sterkere ploeg in de eerste helft. De afgelopen weken lag een belangrijk accent tijdens de trainingen op de ‘press’, het spel als de tegenstander de bal heeft. Dat zat tegen de Duitsers voor rust wel goed. Door goed positioneren en scherp verdedigen werd de ene na de andere bal ontfutseld.

Oranje kreeg ook een hand vol kansen, maar het scoorde maar één keer. Mirco Pruyser was alert bij een belabberd ‘tikkie terug’ van Christopher Rühr. Hij stal de bal, stond ineens vrij in de cirkel en haalde met zijn forehand keihard uit, door de benen van keeper Aly: 1-0.

Duitsland moest komen, maar kwam lange tijd niet verder dan één schot op doel. Tot vijf minuten voor rust. Oranje stond even met tien man, nadat de al gewisselde Bjorn Kellerman alsnog een groene kaart kreeg en er dus een teamgenoot even van het veld moest. Bij een doorgeschoten lange bal stond de Oranje-defensie niet goed en toen doelman Pirmin Blaak de bal niet vrij hield, kreeg Duitsland een strafbal. Timm Hersbruch benutte de buitenkans, waardoor zijn ploeg zonder goed te hockeyen toch de rust in ging met 1-1.

Maar een hockeyduel tussen toplanden is vaak, zoals Oranjecaptain Seve van Ass dat noemt, touwtrekken. Dan weer een periode dominant, dan weer even tegenhouden. Het spel golft continu op en neer. Duitsland had in de tweede helft vaker zo’n goede fase, nu was juist het spel van Nederland wat onrustiger en rommeliger. Toch kwam Oranje eerst weer op voorsprong, toen Pruyser weer op de goede plek stond in de vijandelijke cirkel. Hij schoof breed naar Billy Bakker, die niet kon missen.

Duitsland antwoordde met een rake strafcorner van Lukas Windfeder, maar het momentum keerde nog één keer. Een aanval uit het boekje kwam via Pruyser en Kellerman voor de stick van Thierry Brinkman, die de 3-2 tegen de plank sloeg. Duitsland zette aan, offerde keeper Aly ten faveure van een veldspeler, maar kwam niet meer langszij.

Nederland slaagde zo voor de eerste echte test. De voorbereiding op het EK was anders dan anders geweest. Na het WK, december vorig jaar in India, ging de ploeg in een razend tempo de wereld over voor een nieuwe competitie: de Pro League. Liefst zestien duels werden er gespeeld tussen half januari en eind juni, tussen de Nederlandse competitie door. De ploeg had steeds een wisselende samenstelling, omdat er spelers werden gespaard, geblesseerd waren of voor een lucratief uitstapje naar Maleisië kozen. Zie dan maar eens voort te borduren op het zilver van het WK.

Maar Oranje is met twee zeges (zaterdag werd Ierland met 5-1 verslagen) goed op weg in Antwerpen.