Na de bouw van de Oosterscheldekering stroomt het zeewater met minder kracht de Oosterschelde in dan vroeger. Ook is het getijdeverschil kleiner. Gevolg: het water heeft nog wel de kracht om zandplaten af te breken. Maar de fut is er uit om nieuw zand op de platen af te zetten. Het water eet als het ware de zandplaten op. Zandhonger heet het in de volksmond.

Reddingsplan

Dat is een ramp voor de natuur. Zonder ingrijpen verzuipt de Roggenplaat. En daarmee een driesterrenrestaurant voor 40.000 scholeksters, rosse grutto's, zilverplevieren, zwarte ruiters en vele andere soorten. Want zij vreten er zich in de najaarstrek vol met kokkels, mossels en allerlei bodemdierjes om daarna aan hun lange reis te beginnen. Om te voorkomen dat de Roggenplaat verdwijnt, is jaren geleden een reddingsplan bedacht en geld 'ingezameld'. Rijk, Europese Unie, provincie, gemeenten, Natuurmonumenten en particulieren (via crowdfunding) hebben de benodigde 12 miljoen euro bij elkaar gelegd. Van het geld wordt de zandplaat eind volgend jaar opgehoogd. Maar niet in zijn geheel. De hele plaat - acht bij drie kilometer - onder een laag zand zetten, zou de natuur juist vernielen. Dus hebben onderzoekers van het Centre of Expertise Deltatechnology, Nioz, Deltares en Imares onderzocht waar zand moet komen en een voorlopig ontwerp gemaakt.

Mosselpercelen

"We gaan gericht op zes plekken - bij elkaar 200 hectare - zand opspuiten", vertelt Eric van Zanten van Rijkswaterstaat. "We blijven bewust ver weg van de mosselpercelen die rond de plaat liggen, de plekken waar zeehonden liggen te rusten en de ecologisch waardevolle gebieden. We leggen eveneens geen zand neer bij de geulen op de plaat, want dan spoelt het zand zo weer weg."

De werkzaamheden beginnen in oktober 2017 en duren 10 tot 16 weken.

Lees het hele verhaal in de PZC van vrijdag 9 september.