De leerlingen begroeven drie maanden geleden vier nauwkeurig gewogen theezakjes in hun achtertuin. Twee van de zakjes werden voorzien van een plastic koker om een mini-broeikaseffect na te bootsen. Deze week graven de kinderen hun zakjes op en wegen ze opnieuw. Na de opgraving worden de gegevens opgestuurd naar de Universiteit van Utrecht, initiatiefnemer van het wereldwijde project Teatime4science.

De universiteit hoopt door theezakjes met en zonder 'broeikasje' met elkaar te vergelijken meer te weten te komen over het effect van de klimaatverandering op de afbraak van plantmateriaal.

In Hulst hebben ze wel een vermoeden hoe het experiment gaat uitpakken. In de kokertjes wordt het warmer. Marian Sponselee, technisch onderwijsassistent en leider van het project op het Reynaertcollege, vermoedt dat de thee in de zakjes in de warmte sneller verteert.

Ook de bodem waarin de zakjes liggen, is mogelijk van invloed. "De zakjes van onze leerlingen liggen begraven van Nieuw-Namen tot Koewacht en van Koewacht tot Ossenisse", vertelt Sponselee. Het project op het Reynaertcollege is met het opsturen van de zakjes niet ten einde. Bij scheikunde zullen de verschillende grondsoorten nog nader onderzocht worden.

Om een zo betrouwbaar mogelijk resultaat te krijgen, zijn op alle plekken in de wereld dezelfde soorten thee gebruikt: groene thee en rooibos van Lipton. "Die soorten zijn tenslotte overal op wereld te verkrijgen", legt Sponselee uit.