Een vrouw bij de mariniers? 'Dat leidt alleen maar af'

,,Man door het ijs!'' Paniek bij een groepje mariniers. Collega Bram glijdt met een rugzak van meer dan 40 kilo op zijn ski’s het ijskoude water in. Happend naar lucht komt hij weer boven. Snel gooit hij zijn rugzak op de kant en hijst hij zichzelf met twee skistokken uit het water.

Buiten vriest het 10 graden, maar zijn makkers zorgen ervoor dat hij geen kou hoeft te lijden. Ze hebben razend vlug een tentje opgezet met een brander erin zodat hij kan opwarmen. Bram trekt zo snel mogelijk droge kleren aan en in minder dan een kwartier is hij ingepakt met dekens. ,,Ik zou eigenlijk best wel weer verder kunnen nu'', zegt de bikkel. Alleen past dat niet in het scenario van deze oefening. Zijn makkers moeten hem op een brancard naar een veilig punt slepen waar hij kan worden opgepikt.

Dit is dus overleven in de arctische vrieskou; kameraden die er staan op de momenten dat ze elkaar keihard nodig hebben. Want alleen ben je op de koudste plek ter wereld niets waard, leren ze hier de komende twee maanden in de wintertraining.

Het is afzien, weet marinier der eerste klasse Reinout die ’s avonds in een tentje sneeuw smelt met een brandertje om thee van te maken. Het vuur zorgt voor een behaaglijke warmte en zo drogen hun spullen ook nog een beetje. Maar zodra de vlammen doven, is de kou direct terug. ,,De temperatuur is niet eens het ergste'', vindt de marinier. ,,Het onvoorspelbare van deze training maakt het zo zwaar. Als je net ligt te snurken kunnen de instructeurs je zomaar weer wakker maken voor een skitocht van een paar uur. Daar wordt je dan even heel narrig van.''

Toch is het nodig, vinden de instructeurs. Kadetten moeten onder alle omstandigheden ‘inzetbaar’ zijn, zoals dat heet in vakjargon. Ook met weinig slaap is fouten maken geen optie. Ze worden genadeloos afgestraft in deze weersomstandigheden, weet adjudant Jan de Lange die al voor de vijftiende keer meegaat. ,,Droog blijven is het allerbelangrijkste'', zegt hij. Want wie kletsnat de dag in gaat, krijgt het ijskoud en dat komt niet meer goed. Nog een gouden regel: zorg altijd voor een thermoskan vol hete, zoete thee. Het is de ‘batterij van het lichaam’ en voorkomt onderkoeling.

De wintertraining wordt beschouwd als een van de zwaarste beproevingen van de mariniers. Een ware uitputtingsslag. Dokter Eva Verberne kan het weten. Zij ziet de mannen voorbij komen die uitvallen. Vooral de gewrichten en voeten moeten het ontgelden. Meer dan eens komen er mannen in de ziekenboeg die iets hebben gebroken omdat ze met hun zware bepakking ongelukkig terecht zijn gekomen. Al vallen de blessures tot nu toe mee, vindt ze. ,,We hebben nog niet echt militairen binnen gekregen met typische kouklachten zoals onderkoeling of frostbite.'' Een goed teken, want dat zou er op kunnen wijzen dat de mannen zich nog houden aan de ‘drills en skills’ die ze hier krijgen aangeleerd.

In deze barre omstandigheden komt straks voor het eerst in de geschiedenis van het Korps Mariniers ook een vrouw in ‘de club’. Ze slaagde al voor het toelatingsexamen en zit nu in de opleiding in Nederland, maar wordt nog buiten de publiciteit gehouden.

Fysiek zal ze ook op deze wintertraining niet onderdoen voor de kerels in het korps, verwachten de mariniers. Ze heeft immers de eerste selectie glansrijk doorstaan, iets wat 90 procent van de mannen niet eens lukt. Maar toch zijn veel manschappen bezorgd over wat de komst van deze vrouw teweeg gaat brengen in dit mannenbastion. Sinds 1665, het jaar van de oprichting van het korps, waren er geen vrouwen welkom. Dat moest anders, vond de politiek twee jaar geleden. Eeuwig zonde, vinden sommigen nog steeds. ,,Dit is een echte mannenwereld. Ik vind het persoonlijk jammer dat er gebroken wordt met zo’n lange traditie'', zegt sergeant Leon die op het punt staat enkele separatisten te verjagen in een oefening.

Net zoals veel mannen even de helpende hand zullen toesteken als vrouwen die loodzware rugzak om moeten doen. En dan heeft de sergeant het nog niet eens over de ongemakkelijke situaties die zouden kunnen ontstaan, bijvoorbeeld als het echt steenkoud is. Mariniers warmen elkaar dan op door met hun half ontblote lichamen tegen elkaar te liggen. Of met de handen onder de oksels of tussen de liezen. En hoe moet dat als er op een missie een relatie ontstaat? Marinier Reinout kan het in zijn tentje maar moeilijk voorstellen dat hij hier straks met drie mannen ligt en één vrouw. Moet hij dan ineens op zijn woorden gaan letten? ,,Mannen onder elkaar zijn gewoon heel anders dan wanneer er een vrouw bij is. Dat is niet uit leggen.''

Marine-officier Esther die een weekje meeloopt en een paar tentjes verderop tussen de mannen slaapt, kan zich er nu wel iets bij voorstellen. Dan hebben ze het ineens over hun kip. ,,Dat is dus hun vriendin'', zegt ze. ,,Ik kan er wel om lachen, maar ik snap ook dat deze wereld niet voor elke vrouw is weggelegd.'' Al valt het haar op dat zijzelf in deze paar dagen al heel snel een paar vrouwelijke trekjes heeft verloren. ,,Ik tuf nu bijvoorbeeld net als de mannen op de grond. Dat zou ik in mijn eigen stad echt nooit doen.''